ក្នុងនាមខ្ញុំជាបុគ្គលិកសិក្សាមួយរូប ខ្ញុំត្រូវមានវិធានការដើម្បីទប់ស្កាត់វប្បធម៌ពាលាអាវាសែទាំងនោះដូចតទៅ៖
- បណ្ដុះស្មារតីស្រឡាញ់សិល្បៈវប្បធម៌ជាតិខ្មែរ ចូលឱ្យជ្រៅក្នុងស្រទាប់យុវជន។
- ផ្សព្វផ្សាយសិល្បៈ និងវប្បធម៌ជាតិឱ្យបានច្រើនជាងការផ្សាយវប្បធម៌បរទេសនៅតាមគ្រឹះស្ថានសិក្សានានា និងនៅទីសាធារណៈ
- ទប់ស្កាត់វប្បធម៌បរទេសណាដែលមិនផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់សង្គមជាតិខ្មែរ។
- បង្កើតស្នាដៃអ្វីដែលជារបស់ខ្លួនឱ្យបានច្រើន ហើយមានលក្ខណៈសុក្រិតល្អប្រណិត ជាទីពេញនិយមរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ។
- ស្រាវជ្រាវស្វែងយល់ ស្វ័យកែលំអវប្បធម៌ជាតិឱ្យស៊ីជម្រៅថែមទៀត។
- រួបរួមគ្នាលើកតំកើងសិល្បៈវប្បធម៌ជាតិបានព្រមៗគ្នា។
- អប់រំប្រជាពលរដ្ឋ-យុវជន និយមប្រើប្រាស់សិល្បៈវប្បធម៌ជាតិឱ្យបានទូទាំងប្រទេស។
- អប់រំ និងចាត់វិធានការអនុវត្តទៅលើទ្រឹស្ដីព្រំប្រទល់នៃសិទ្ធិសេរីភាពរបស់យុវជន ពលរដ្ឋឱ្យយល់ពីសិទ្ធិនិងច្បាប់ សិទ្ធិនិងការទទួលខុសត្រូវ ដើម្បីបំបាត់ភាពអនាធិបតេ្យឱ្យអស់ពីក្នុងសង្គមជាតិ ព្រមទាំងបំបាត់ការរំលោភសិទ្ធិ។
- អប់រំសីលធម៌ទាំង៥ (សីលធម៌ផ្ទាល់ខ្លួន គ្រួសារ សង្គម វិជ្ជាជីវៈ និងអន្តរជាតិ)។
- អប់រំគុណធម៌ដើម្បីសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរក្នុងការរស់នៅរបស់មនុស្ស។
- ខិតខំពន្យល់ហេតុផលពីអ្វីដែលជាអំពើអសីលធម៌ ចាកត្តាប៉ះពាល់ដល់ទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីជាតិ។
- អប់រំឱ្យគេយល់ច្បាស់ពីអ្វីដែលជាលក្ខណៈជាតិ អត្តសញ្ញាណជាតិ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការបំផ្លាញវប្បធម៌ជាតិខ្មែរ។
- វាយបក និងទប់ស្កាត់ឱ្យទាន់ពេលវេលាទៅលើអ្នកដែលបង្កឱ្យមានការប្រព្រឹត្តល្បែងពាលាអាវាសែផ្ដេសផ្ដាស ការទិញទឹកចិត្តសិល្បករ ទិញស្នាដៃអ្នកនិពន្ធនានា...។
