ការតម្រូវឲ្យមានការញែកដាច់ពីគ្នារវាងទ្រព្យសកម្មអាជីវកម្ម និងទ្រព្យឯកជន មានលក្ខណៈសំខាន់ណាស់ពីព្រោះ ៖
- ចំណាយដែលជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការកំណត់ប្រាក់ចំណូលជាប់ពន្ធ ត្រូវតែជាចំណាយទាំងឡាយដែលទាក់ទិននឹងចំណែកនៃទ្រព្យសកម្មអាជីវកម្ម ។ តាមន័យនេះ ចំណាយទាំងឡាយដែលទាក់ទិននឹងទ្រព្យសកម្ម ប៉ុន្តែមិនបានកត់ត្រាខាងទ្រព្យសកម្មនៃតារាងតុល្យការ មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យកាត់កងទេ
- ការផ្ទេរទ្រព្យសកម្មអាជីវកម្មទៅទ្រព្យឯកជន ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាការលក់ដែលបណ្តាលឲ្យមានតម្លៃលើសត្រូវជាប់ពន្ធ ឬតម្លៃខ្វះត្រូវកាត់ចេញពីប្រាក់ចំណូលជាប់ពន្ធ
- ប្រតិបត្តិការបញ្រ្ចាស គឺការផ្ទេរទ្រព្យសកម្មពីទ្រព្យឯកជនទៅទ្រព្យសកម្មអាជីវកម្ម គឺជាឧបហារិត ។ ឧបហារិតនេះ ត្រូវកត់ត្រាតាមតម្លៃពិតប្រាកដនាថ្ងៃដែលមានការផ្ទេរនេះ ។