១.អាណាព្យាបាល(ឪពុកម្តាយ)ត្រូវចូលរួម ព្រមទាំងផ្តល់បរិយាកាសសិក្សាល្អៗដល់កូនៗ។ ពេលកូនរបស់អ្នកនៅតូច ត្រូវរៀបចំនូវសៀវភៅនានាដែលពួកគេចូលចិត្ត ហើយនៅពេលដែលពួកគេមានវ័យកាន់តែធំឡើង សៀវភៅរបស់ពួកគេក៏កាន់តែច្រើនឡើងៗ។ បន្ទាប់មកទិញនូវទូដាក់សៀវភៅ ហើយដាក់នៅក្បែរតុសៀវភៅរបស់ពួកគេ ដែលមានពន្លឺគ្រប់គ្រាន់ និងមានកៅអីអង្គុយដែលផ្តល់នូវអារម្មណ៍ល្អ។ នៅពេលដែលកូនរបស់អ្នក ធ្វើកិច្ចការសាលារួច ពួកគេអាចអានសៀវភៅដទៃទៀតបានដោយងាយស្រួល។ ២.បណ្តុះបណ្តាលអោយកូនៗមានចំនាប់អារម្មណ៍ចំពោះការអានសៀវភៅ និងបង្កើតបរិយាកាសផ្លូវចិត្តប្រកដដោយភាពកក់ក្តៅនិងបន្ធូរអារម្មណ៍។ ជាឪពុកម្តាយ យើងមិនត្រូវប្រើអារម្មណ៍ជ្រុលហួស ដែលនឹងរំពឹងថា កូននឹងអានសៀវភៅបានច្រើន ឆាប់លូតលាត់ផ្នែកស្មារតី ទទួលបានពន្ទុល្អ កែលំអផ្នែកផ្សេងៗជាដើម ដែលទាំងនេះគឺមិនអាចទទួលបានលទ្ធផលល្អនោះទេ។ ការអានគឺជាសិល្បះនៃការកំសាន្ត។ ចំពោះកុមារ មិនត្រូវមានការកំនត់ជាក់លាក់ក្នុងការអានសៀវភៅនោះទេ ហើយក៏មិនត្រូវប្រើប្រាស់មធ្យោបាយបង្ខិតបង្ខំ ឬតាមរយៈការដាក់ទណ្ឌកម្មឡើយ។

         មាន​ដំរី​ស្ដ១ ដើរ​រក​ស៊ី​ក្នុង​ព្រៃ​ដាច់​ចេញ​ពី​ហ្វូង​តែ​ម្នាក់​ឯង ថ្ងៃមួយបាន​ដើរ​ទៅ​ជួប​ប្រទះ​នឹង​មេ​ចាប កំពុង​តែ​ក្រាប​ក្រុង​កូន​នៅ​កណ្ដាល​ផ្លូវ​ដែល​ខ្លួន​ដើរ មេ​ចាប​និយាយ​អង្វរ​ដំរី​ថា « សូម​លោក​អាណិត​មេត្តា​កុំ​ដើរ​ជាន់​កូន​ខ្ញុំ » ដំរី​មិន​ព្រម​ទទួល​យក​ពាក្យ​អង្វរ​ក៏​ឆ្លើយ​ត​ទៅ​វិញ​ថា

I. មកបាត់ដំបងចិត្តប៉ងជួបស្រី ហ៊ឺ...  ប៉ុន្តែអ្ចីៗត្រូវខកបំណង