មានឳពុកជាចារកម្មហើយមានម្តាយជាអ្នករត់គ្រឿងញៀន ១. អ្នកទាំងអស់គ្នាប្រាកដជាបានស្គាល់គាត់ហើយម្នាក់នោះគឺលោក ឈិនឡុង គាត់ត្រូវបានគេបោះបង់ចោលតាំងពីអាយុ៦ឆ្នាំហើយក្រោយមកក៏បានគេបញ្ជូនទៅសាលាវិជ្ជាជីវៈមួយដែលមានដូចជា ការបង្រៀនក្បាច់គុណ ការសម្តែងសៀក និងចម្រៀង ។ គាត់ជាក្មេងស្វាហាប់ម្នាក់ដែលចូលចិត្តរមៀលដូចជាកូនបាល់ គ

មានឳពុកជាចារកម្មហើយមានម្តាយជាអ្នករត់គ្រឿងញៀន ១. អ្នកទាំងអស់គ្នាប្រាកដជាបានស្គាល់គាត់ហើយម្នាក់នោះគឺលោក ឈិនឡុង គាត់ត្រូវបានគេបោះបង់ចោលតាំងពីអាយុ៦ឆ្នាំហើយក្រោយមកក៏បានគេបញ្ជូនទៅសាលាវិជ្ជាជីវៈមួយដែលមានដូចជា ការបង្រៀនក្បាច់គុណ ការសម្តែងសៀក និងចម្រៀង ។ គាត់ជាក្មេងស្វាហាប់ម្នាក់ដែលចូលចិត្តរមៀលដូចជាកូនបាល់ គ

មានឳពុកជាចារកម្មហើយមានម្តាយជាអ្នករត់គ្រឿងញៀន ១. អ្នកទាំងអស់គ្នាប្រាកដជាបានស្គាល់គាត់ហើយម្នាក់នោះគឺលោក ឈិនឡុង គាត់ត្រូវបានគេបោះបង់ចោលតាំងពីអាយុ៦ឆ្នាំហើយក្រោយមកក៏បានគេបញ្ជូនទៅសាលាវិជ្ជាជីវៈមួយដែលមានដូចជា ការបង្រៀនក្បាច់គុណ ការសម្តែងសៀក និងចម្រៀង ។ គាត់ជាក្មេងស្វាហាប់ម្នាក់ដែលចូលចិត្តរមៀលដូចជាកូនបាល់ គ

មានឳពុកជាចារកម្មហើយមានម្តាយជាអ្នករត់គ្រឿងញៀន ១. អ្នកទាំងអស់គ្នាប្រាកដជាបានស្គាល់គាត់ហើយម្នាក់នោះគឺលោក ឈិនឡុង គាត់ត្រូវបានគេបោះបង់ចោលតាំងពីអាយុ៦ឆ្នាំហើយក្រោយមកក៏បានគេបញ្ជូនទៅសាលាវិជ្ជាជីវៈមួយដែលមានដូចជា ការបង្រៀនក្បាច់គុណ ការសម្តែងសៀក និងចម្រៀង ។ គាត់ជាក្មេងស្វាហាប់ម្នាក់ដែលចូលចិត្តរមៀលដូចជាកូនបាល់ គ

ដោយគាត់កើត និងជំងឺខ្លីមួយជំហៀងខ្លួនដែលធ្វើឱ្យគាត់និយាយត្រដិត នៅអាយុ៤ឆ្នាំគាត់បានចូលហាត់របាំហើយនៅអាយុ២៤ឆ្នាំគាត់បានទៅរស់នៅ ញូវយ៉ក ដើម្បីបំពេញក្តីស្រមៃចង់ក្លាយជាតារាសម្តែងប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងគឺគ្មានប្រយោជន៍នោះទេ គាត់កាន់តែក្រទៅៗរហូតដេកនៅតាមបេនឡានក្រុងអស់រយៈពេល៣អាទិត្យ។ នៅថ្ងៃមួយគាត់ក៏បានសម្រេចចិត្តលក់ឆ្កែ

ដោយគាត់កើត និងជំងឺខ្លីមួយជំហៀងខ្លួនដែលធ្វើឱ្យគាត់និយាយត្រដិត នៅអាយុ៤ឆ្នាំគាត់បានចូលហាត់របាំហើយនៅអាយុ២៤ឆ្នាំគាត់បានទៅរស់នៅ ញូវយ៉ក ដើម្បីបំពេញក្តីស្រមៃចង់ក្លាយជាតារាសម្តែងប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងគឺគ្មានប្រយោជន៍នោះទេ គាត់កាន់តែក្រទៅៗរហូតដេកនៅតាមបេនឡានក្រុងអស់រយៈពេល៣អាទិត្យ។ នៅថ្ងៃមួយគាត់ក៏បានសម្រេចចិត្តលក់ឆ្កែ

ដោយគាត់កើត និងជំងឺខ្លីមួយជំហៀងខ្លួនដែលធ្វើឱ្យគាត់និយាយត្រដិត នៅអាយុ៤ឆ្នាំគាត់បានចូលហាត់របាំហើយនៅអាយុ២៤ឆ្នាំគាត់បានទៅរស់នៅ ញូវយ៉ក ដើម្បីបំពេញក្តីស្រមៃចង់ក្លាយជាតារាសម្តែងប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងគឺគ្មានប្រយោជន៍នោះទេ គាត់កាន់តែក្រទៅៗរហូតដេកនៅតាមបេនឡានក្រុងអស់រយៈពេល៣អាទិត្យ។ នៅថ្ងៃមួយគាត់ក៏បានសម្រេចចិត្តលក់ឆ្កែ

ដោយគាត់កើត និងជំងឺខ្លីមួយជំហៀងខ្លួនដែលធ្វើឱ្យគាត់និយាយត្រដិត នៅអាយុ៤ឆ្នាំគាត់បានចូលហាត់របាំហើយនៅអាយុ២៤ឆ្នាំគាត់បានទៅរស់នៅ ញូវយ៉ក ដើម្បីបំពេញក្តីស្រមៃចង់ក្លាយជាតារាសម្តែងប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងគឺគ្មានប្រយោជន៍នោះទេ គាត់កាន់តែក្រទៅៗរហូតដេកនៅតាមបេនឡានក្រុងអស់រយៈពេល៣អាទិត្យ។ នៅថ្ងៃមួយគាត់ក៏បានសម្រេចចិត្តលក់ឆ្កែ

ដោយគាត់កើត និងជំងឺខ្លីមួយជំហៀងខ្លួនដែលធ្វើឱ្យគាត់និយាយត្រដិត នៅអាយុ៤ឆ្នាំគាត់បានចូលហាត់របាំហើយនៅអាយុ២៤ឆ្នាំគាត់បានទៅរស់នៅ ញូវយ៉ក ដើម្បីបំពេញក្តីស្រមៃចង់ក្លាយជាតារាសម្តែងប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងគឺគ្មានប្រយោជន៍នោះទេ គាត់កាន់តែក្រទៅៗរហូតដេកនៅតាមបេនឡានក្រុងអស់រយៈពេល៣អាទិត្យ។ នៅថ្ងៃមួយគាត់ក៏បានសម្រេចចិត្តលក់ឆ្កែ

ដោយគាត់កើត និងជំងឺខ្លីមួយជំហៀងខ្លួនដែលធ្វើឱ្យគាត់និយាយត្រដិត នៅអាយុ៤ឆ្នាំគាត់បានចូលហាត់របាំហើយនៅអាយុ២៤ឆ្នាំគាត់បានទៅរស់នៅ ញូវយ៉ក ដើម្បីបំពេញក្តីស្រមៃចង់ក្លាយជាតារាសម្តែងប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងគឺគ្មានប្រយោជន៍នោះទេ គាត់កាន់តែក្រទៅៗរហូតដេកនៅតាមបេនឡានក្រុងអស់រយៈពេល៣អាទិត្យ។ នៅថ្ងៃមួយគាត់ក៏បានសម្រេចចិត្តលក់ឆ្កែ