អរិយសច្ច សំដៅលើសេចក្តីពិតរបស់អរិយបុគ្គល ឬសេចក្តីសុខពិតឥតល្អៀង។ អរិយសច្ចមាន ៤យ៉ាងគឺ៖
- ទុក្ខអរិយសច្ចៈ គឺសេចក្តីទុក្ខដែលជាការពិតរបស់មនុស្សគឺគ្មាននរណាម្នាក់អាចគេចផុតបានឡើយ មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវតែមានទុក្ខ។ មូលហេតុនៃទុក្ខគឺ ជាតិ ព្យាធិ ជរា និងមរណៈ។
- សមុទយអរិយសច្ចៈ គឺមួលហេតុដែលនាំឱ្យមានទុក្ខរាល់សេចក្តីទុកទាំងអស់ សុទ្ធតែមានមូលហេតុ។ មូលហេតុដែលនាំឱ្យមានទុក្ខគ អវិជ្ជា និងតណ្ហា។
- និរោធអរិយសច្ចៈ គឺការរំលត់ទុក្ខ។ ដើម្បីរំលត់ទុក្ខ គេត្រូវបំបាត់អវិជ្ជា និងតណ្ហា។
- មគ្គអរិយសច្ខៈ គឺផ្លូវដើម្បីរំលត់ទុក្ខ។ ដើម្បីរំលត់ទុក្ខហើយឈានទោដល់ព្រះនិព្វាន គេត្រូវប្រកាន់ផ្លូវកណ្តាលប្រកដដោយអង្គទាំង៤គឺ សម្មាអាដ្ឋិ សម្មាសង្គប្បៈ សម្មាវាចា សម្មាកម្មមន្ត សម្មាអាជិវៈ សម្មាវាយាម សម្មសតិ និងសម្មាសមាធិ។