អត្ថន័យព្រហ្មមុខបួននៅប្រាសាទបាយ័ន៖
- តំណាងឲ្យព្រហ្មវិហារធម៌ទាំង៤មេត្តា ករុណា មុទិតា ឧបេក្ខា
- ជាមុខរបស់ព្រះពោធិសត្វលោកេស្វរៈ ឬ អវលោកេស្វរៈ តំណាងឲ្យព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧
- មុខបួនៈ វង់ភ័ក្រ្តញញឹមប្រិមប្រិយ ភ្នែកព្រឹមៗ សំឡឹងចុះក្រោម៖
ញញឹម
- ញញឹម ក្នុងក្ដីសង្ឃឹមប្រកបដោយភាពអាថ៌កំបាំងតាមរយៈបបូរមាត់ ព្រោះព្រះពោធិសត្វបានស្ថិតនៅលើជីវិតរបស់សត្វលោក។
- ញញឹម ព្រោះព្រះអង្គបានបង្រួបបង្រួមឲ្យមានសន្តិភាព បានស្វែងរកសេចក្ដីស្ងប់ ឈ្នះខ្លួនឯង ឈ្នះលើបុគ្គលបាបធម៌...។
- ញញឹម ព្រោះឃើញវប្បធម៌ អរិយធម៌សម័យនោះរុងរឿង។
- ញញឹម ព្រោះព្រះអង្គបានប្រោសសត្វលោកឲ្យឆ្លងផុតពីសេចក្ដីទុក្ខ និងផ្លូវរំលត់ទុក្ខ។
ភ្នែកព្រឹមៗ
- គឺជាកាយវិការតាំងសមាធិ ហៅថា មុទ្រៈរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ។
- ប្រើបញ្ញាចក្ខុដែលអាចមើលឃើញវែងឆ្ងាយគ្មានទីកំណត់ ខុសពីការប្រើមំសចក្ខុ ដែលអាចមើលឃើញក្នុងចម្ងាយមួយមានកំណត់។
- គឺជាការប្រមើលមើលពីជីវិតសត្វលោកដែលមានភ័ព្វ និងឥតភ័ព្វ។
ប្រាសាទបាយ័នកសាងឡើងដោយព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ក្នុងគ.ស. ១១៨១-១២១៩។