ហេតុអ្វីបានជាប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរនិយមប្រារព្ធពិធីបុណ្យ៧ថ្ងៃ ១០០ថ្ងៃ ឬមួយខួបចំពោះបុគ្គលណាមួយដែលទទួលអន្ខិកម្ម?

មូលហេតុដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរតែងតែនិយមប្រារព្ធធ្វើពិធីបុណ្យ៧ថ្ងៃ ១០០ថ្ងៃ ឬមួយខួប គឺដើម្បីឧទ្ទិសកុសលបញ្ជូនទៅបុគ្គលដែលបានទទួលអនិច្ចកម្មទៅតាមជំនឿនិងមនោសញ្ចេតនារបស់អ្នកដែលនៅរស់រានមានជីវិតចំពោះអ្នកដែលបានបាត់បង់ជីវិតទៅ។ ពិធីទាំងនេះគេបានខិតខំរកហេតុផលមកពន្យល់ដូចខាងក្រោម៖

ក- ពិធីបុណ្យ៧ថ្ងៃ គេមានជំនឿថាអ្នកដែលស្លាប់ទៅ

• ព្រលឹងដែលបានចាកចេញពីខ្លួនទៅហើយនោះ ចេះតែធ្វើដំណើរជាធម្មតាមិនទាន់ដឹងថាខ្លួនស្លាប់ទេ។
• ពេលបានរយៈពេល៧ថ្ងៃ ព្រលឹងក៏បានដើរមកដល់ផ្ទះ ក៏ដឹងខ្លួនថាស្លាប់ហើយកយំសោកស្តាយស្រណោះរួបរាងកាយដែលហើមរលេះរលួយ ឬបូជាទៅជាធាតុហើយនោះ។

ហេតុផលនេះហើយដែលបានជាគេធ្វើពិធីបុណ្យ ៧ថ្ងៃ គឺដើម្បីអ្នកសា្លប់ដែលវិលមកផ្ទះបានរួចផុតពីទុក្ខទោសផ្សេងៗ ដែលបានកសាងក្នុងពេលដែលខ្លួននៅរស់។

ខ- ពិធីបុណ្យខួប១០០ថ្ងៃ គេមានជំនឿថា

• អ្នកដែលស្លាប់ទៅតែងតែទៅកាន់ស្ថានយមរាជ ដើម្បីកាត់ទោសពីអំពើទាំងឡាយដែលខ្លួនបានសាងនូវអំពើផ្សេងៗ
• លុះបាន១០០ថ្ងៃយមរាជបានសំរេចថាទៅសោយសុខ ឬទុក្ខនៅឯស្ថានណាមួយ ប្រសិនបើមានសាច់ញាតិបងប្អូនគ្រួសារជួយឧទ្ទិសកុសលបញ្ជូនទៅអោយទាន់ពេលវេលា អ្នកដែលត្រូវទទួលទោសនឹងបានសំរាលការលំបាកបានច្រើន ឯអ្នកដែលបានទៅសោយសុខរិតតែប្រសើរបានឈានឡើងទៅស្ថានខ្ពស់ៗថែមទៀត។  តាមជំនឿដែលបានរៀបរាប់ខាងលើនេះហើយទើបគេប្រារព្ធធ្វើពិធីបុណ្យ១០០ថ្ងៃ អោយទៅដល់បុគ្គលដែលបានទទួលអនិច្ចកម្មទៅហើយនោះ។

គ- ពិធីបុណ្យមួយខួប

ពិធីនេះគឺគេប្រារព្ធឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំនៃខួបនោះ (ក្នុង១ឆ្នាំម្តងតែមិនជាទូទៅទេ) ដើម្បីឧទ្ទិសកុសលជួនដល់អ្នកដែលបានចែកស្ថានទៅដូចជាការកសាងកុសលដើម្បីបានមគ្គផលដល់ខ្លួនគេ (អ្នកដឹងគុណដល់ឪពុកម្តាយ) មួយទៀតគឺដើម្បីរំលឹកពីអនុស្សាវរីយ៏​ អ្នកដែលបានស្លាប់(មនោសញ្ចេតនារវាងអ្នកកំពុងរស់នៅនិងអ្នកដែលបានស្លាប់)។
ចំពោះកម្មវិធីបុណ្យ ៧ថ្ងៃ ១០០ថ្ងៃ ឬមួយខួបមាន៖

• ពេលរសៀលនិមន្តព្រះសង្ឃចំរើនព្រះបរិត្ត និងសំដែងធម្មទេសនា
• ពេលស្អែកឡើងវេរភក្តប្រគេនព្រះសង្ឃ ដោយធ្វើកិច្ចទក្ខិណានុប្បទាន ឧទ្ទិសជូនទៅដល់អ្នកដែលបានចែកស្ថានទៅ។