បញ្ជាក់ពីមូលហេតុដែលនាំអោយមានការបំបែកព្រះពុទ្ធសាសនាជាពីរនិកាយ?

ព្រះពុទ្ធសាសនាចែកចេញជាពីរនិកាយ គឺនិកាយហិនយាន និងនិកាយមហាយាន។ ទាំងពីរនេះពុំមែនទើបតែនឹងកើតមាននៅប្រទេសកម្ពុជាទេ គឺមានតាំងពីនៅប្រទេសឥណ្ឌាមកម៉្លេះ។

បុព្វហេតុជាចំបង គឺមកពីការប៉ះទង្គិចរវាង ព្រះពុទ្ធសាសនា និងព្រហ្មញ្ញសាសនា។ ព្រះពុទ្ធសាសនាដើមមានវិន័យតឹងរ៉ឹង អ្នកសិក្សា បួសបានសំរេចបំណងបានដោយកំរ។ រីឯព្រហ្មញ្ញសាសនាវិញ គឺឆាប់បានដល់គោលដៅជាងពុទ្ធសាសនា។

អាស្រ័យហេតុនេះហើយ ទើបពួកគណៈសង្ឃបានបែកចេញពីព្រះពុទ្ធសាសនាដើម ដើម្បីកែប្រែលទ្ធិខ្លះៗ អោយបានសំរេចដល់ត្រើយ កុំអោយចាញ់លទ្ធិព្រហ្មញ្ញណ៏។ លទ្ធិថ្មីនេះគេអោយឈ្មោះថា មហាយាន ហើយគេហៅពួកអ្នកពុទ្ធសាសនាដើមថា ហិនយាន។ បុព្វហេតុម៉្យាងទៀតគឺមកពីអ្នកកាន់សាសនាព្រះពុទ្ធខ្លះ ចង់អោយមានអាទិទេពអ្វីមួយនៅជួយគ្រប់គ្រងជានិច្ចដូចនៅក្នុងព្រាហ្មណ៏សាសនាដែរ។ ហេតុនេះហើយបានជាលទ្ធិមយាយានមានតួព្រះពោធិសត្វ នៅជួយគ្រប់គ្រង “អវលោកេស្វៈ”។

ប្រទេសដែលកាន់ពុទ្ធសាសនា

១. មហាយានៈ ជប៉ុន ទីបេត៏ វៀតណាម ឥណ្ឌូនេស៊ី...។

២. ហិនយានៈ កម្ពុជា សីរីលង្កា ឥណ្ឌា ភូមា ឡាវ ថៃ...។