យុវវ័យច្រើនណាស់ចូលចិត្តអានសៀវភៅ ប៉ុន្តែខ្ញុំធ្លាប់ជាយុវជនម្នាក់ខុសពីគេ ព្រោះខ្ញុំចូលចិត្តអានអត្ថបទឬសៀវភៅដែលសរសេរជាលក្ខណៈសង្ខេបខ្លីៗ។ ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកដូចជារូបខ្ញុំពីអតីតកាល អ្នកប្រហែលជានឹងដាក់សៀវភៅនេះចោលនៅលើធ្នើរហើយមើលទៅ។ តែមុននឹងធ្វើបែបហ្នឹង សូមស្តាប់ខ្ញុំបន្តិចសិន។ បើអ្នកសន្យាអានសៀវភៅនេះ ខ្ញុំក៏

រឿងអនាគតមិនមែនគេហាមមិនឲ្យគិតទេ​ ប៉ុន្តែ​បេីគិតហេីយនាំតែទុក្ខលំបាករាល់តែថ្ងៃដដែល​ សូមកុំគិតអីល្អជាង​ ។ បេីគិតវែងឆ្ងាយពេកក៏ចាប់ពុំបាន​ ត្បិតអនាគតសុទ្ធតែអាថ៍កំបាំង​ ។ បច្ចុប្បន្ន​កុំទុកចោល​ ហេីយកុំរំពឹងអនាគតហួសហេតុពេក​ ។ ល្គឹកណាយេីងនៅគិតច្រេីន​លេីសលប់ទៅលេីក្ដីរំពឹងមួយដែលស្ថិតក្នុងពិភពសុបិន​គ្មានទិសដៅ​

នៅពេលដែលអ្នកហត់មានមនុស្សជាច្រើននិយាយថា៖ បើហត់ហើយសម្រាកទៅ កុំធ្វើទៀត។ តែមានអ្នកណាស្មគ្រ័ចិត្តឲ្យលុយអ្នកចាយដែរឬទេ? នៅពេលដែលអ្នកឈឺមានមនុស្សជាច្រើននិយាយថា៖ ឈឺហើយទិញថ្មាំលេបទៅ តែគ្មានអ្នកណាទិញថ្មាំឲ្យអ្នកឡើយ។ នៅពេលដែលទូរសព្ទ័របស់អ្នកខូចនឹងមានមនុស្សនិយាយថា៖ ខូចហើយដូរថ្មីទៅ តែមានអ្នកណាឲ្យលុយអ្នកទិញថ្មីដែរឬ