សំណួរ-ចម្លើយ ច្បាប់ស្តីពីទេសចរណ៍ (ភាគ២)

សំណួរ

៦- ក្រសួង ស្ថាប័ន និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធដែលការងាររបស់ខ្លួនប៉ះពាល់ទៅដល់ឧស្សាហកម្មទេសចរណ៍ និងផែនការអភិវឌ្ឍទេសចរណ៍ ត្រូវពិគ្រោះយោបល់ផ្នែកជំនាញទេសចរណ៍ពីក្រសួងទេសចរណ៍ ។ តើផ្នែកដែលប៉ះពាល់ទៅលើ ឬទទួលរងការប៉ះពាល់ដោយឧស្សាហកម្មទេសចរណ៍អាចរួមមានអ្វីខ្លះ ?

៧- តើហិរញ្ញប្បទានទ្រទ្រង់ការអភិវឌ្ឍ និងគ្រប់គ្រងវិស័យទេសចរណ៍បានមកពីណាខ្លះ ?

៨- ប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍ដែលជាម្ចាស់ស្លាកសញ្ញាបរិស្ថានពិសេស ដែលផ្តល់ដោយក្រសួងទេសចរណ៍ អាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ និងការលើកទឹកចិត្តជាអាទិភាពពីរាជរដ្ឋាភិបាលមុនប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍ដទៃទៀត ។ តើក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍ និងការលើកទឹកចិត្តទាំងនោះរួមមានអ្វីខ្លះ ?

៩- តើសកម្មភាពអាជីវកម្មទេសចរណ៍ ដូចចែងក្នុងជំពូកទី៣នៃច្បាប់នេះ ត្រូវបានចាត់ទៅតាមប្រភេទ និងការទទួលខុសត្រូវរបស់ក្រសួងទេសចរណ៍មានអ្វីខ្លះ ?

១០- តើលក្ខណវិនិច្ឆ័យសម្រាប់ការចេញអាជ្ញាបណ្ណទេសចរណ៍ឲ្យមគ្គុទេសក៍ទេសចរណ៍ត្រូវមានអ្វីខ្លះ ?

ចម្លើយ

៦- ក្រសួង ស្ថាប័ន និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធដែលការងាររបស់ខ្លួនប៉ះពាល់ទៅដល់ឧស្សាហកម្មទេសចរណ៍ និងផែនការអភិវឌ្ឍទេសចរណ៍ ត្រូវពិគ្រោះយោបល់ផ្នែកជំនាញទេសចរណ៍ពីក្រសួងទេសចរណ៍ ។ ផ្នែកដែលប៉ះពាល់ទៅលើ ឬទទួលរងការប៉ះពាល់ដោយឧស្សាហកម្មទេសចរណ៍អាចរួមមាន​ ៖

• ផែនការប្រើប្រាស់ដីធ្លី
• ផែនការរូបវន្ត និងផែនការអភិវឌ្ឍ
• ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងសេវាសាធារណៈ
• ការផ្តល់ឲ្យភាពជាម្ចាស់កម្មសិទ្ធិ ភតិសន្យា ឬសម្បទានសម្រាប់គោលបំណងទេសចរណ៍
• ការកសាងគោលនយោបាយពន្ធដារលើអាជីវកម្មទេសចរណ៍
• ទិដ្ឋាការ
• គោលនយោបាយអាកាសចរណ៍ ។

៧- ហិរញ្ញប្បទានទ្រទ្រង់ការអភិវឌ្ឍ និងគ្រប់គ្រងវិស័យទេសចរណ៍បានមកពី ៖

• ថវិកាជាតិប្រចាំឆ្នាំរបស់ក្រសួងទេសចរណ៍
• ហិរញ្ញប្បទានសហប្រតិបត្តិការរបស់ដៃគូអភិវឌ្ឍនានា
• ការបរិច្ចាគរបស់សប្បុរជន អតិថិជន និងសមាគមនឧស្សាហកម្មទេសចរណ៍
• ការបរិច្ចាគរបស់ក្រុមប្រឹក្សាភិបាលសិក្សាទីផ្សារ និងផ្សព្វផ្សាយទេសចរណ៍កម្ពុជា
• ការបរិច្ចាគរបស់របស់ប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍
• ប្រភពហិរញ្ញប្បទាន ឬចំណូលស្របច្បាប់ផ្សេងៗទៀត ។

៨- ប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍ដែលជាម្ចាស់ស្លាកសញ្ញាបរិស្ថានពិសេស ដែលផ្តល់ដោយក្រសួងទេសចរណ៍ អាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ និងការលើកទឹកចិត្តជាអាទិភាពពីរាជរដ្ឋាភិបាលមុនប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍ដទៃទៀត ។ ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍ និងការលើកទឹកចិត្តទាំងនោះរួមមាន ៖

• សិទ្ធិក្នុងការធ្វើអាជីវកម្មក្នុងតំបន់ពិសេសមួយចំនួន
• ការកាត់បន្ថយថ្លៃចេញអាជ្ញាបណ្ណទេសចរណ៍
• ការផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងប្រព័ន្ធគេហទំព័រអ្នកទទួលរង្វាន់ពិសេស
• ការផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងសៀវភៅអ្នកទទួលរង្វាន់ពិសេស
• ការទទួលអាទិភាពនៅក្នុងយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយ ។

៩- សកម្មភាពអាជីវកម្មទេសចរណ៍ ដូចចែងក្នុងជំពូកទី៣នៃច្បាប់នេះ ត្រូវបានចាត់ទៅតាមប្រភេទ និងការទទួលខុសត្រូវរបស់ក្រសួងទេសចរណ៍មានដូចជា ៖

ក- សកម្មភាពអាជីវកម្មទេសចរណ៍នៅក្នុងផ្នែកដែលមានការទទួលខុសត្រូវជាចម្បង ដូចមានចែងក្នុងមាត្រា១០នៃច្បាប់នេះមានជាអាទិ៍ដូចតទៅ ៖

• មគ្គុទេ្ទសក៍ទេសចរណ៍
• ការីទេសចរណ៍ និងភ្នាក់ងារទេសចរណ៍
• ព័ត៌មាន និងការផ្សព្វផ្សាយទេសចរណ៍
• សេវាកម្មស្នាក់នៅទេសចរណ៍
• រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍
• គោលដៅទាក់ទាញទេសចរណ៍
• សេវាកម្មដឹកជញ្ជូនទេសចរណ៍
• អាហារដ្ឋាន និងភោជនីយដ្ឋានទេសចរណ៍
• សាលាវិជ្ជាជីវៈទេសចរណ៍
• មណ្ឌលកម្សាន្តទេសចរណ៍
• មណ្ឌលកម្សាន្តទេសចរណ៍មនុស្សពេញវ័យ
• សកម្មភាពកីឡាទេសចរណ៍
• ព្រឹត្តិការណ៍ និងពិព័រណ៍រទេសចរណ៍ ។

ខ- សកម្មភាពអាជីវកម្មទេសចរណ៍នៅក្នុងផ្នែកដែលមានការទទួលខុសត្រូវរួមគ្នា ដូចមានចែងក្នុងមាត្រា១១នៃច្បាប់នេះមានជាអាទិ៍ដូចតទៅ ៖

• អាហារដ្ឋាន និងភោជនីយដ្ឋានទទួលបម្រើភ្ញៀវក្នុងស្រុក
• សេវាកម្មដឹកជញ្ជូនអ្នកធ្វើដំណើរក្នុងស្រុក
• តំបន់ការពារធម្មជាតិ
• តំបន់សត្វផ្សោតទន្លេមេគង្គ
• សកម្មភាពអេកូទេសចរណ៍
• សកម្មភាពសហគមន៍ទេសចរណ៍មូលដ្ឋាន
• សេវាកម្មលក់ដូរវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍
• គ្រឹះស្ថានសិក្សាទេសចរណ៍ សណ្ឋាគារ និងបដិសណ្ឋារកិច្ច ។

គ- សកម្មភាពអាជីវកម្មទេសចរណ៍នៅក្នុងផ្នែកដែលមានការទទួលខុសត្រូវដោយការប្រឹក្សាយោបល់ ដូចមានចែងក្នុងមាត្រា១២នៃច្បាប់នេះមានជាអាទិ៍ដូចតទៅ ៖

• ការដឹកជញ្ជូនអ្នកធ្វើដំណើរតាមផ្លូវអាកាស
• ទីតាំងបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌របស់ជាតិ
• ទីតាំងបេតិកភណ្ឌធម្មជាតិរបស់ជាតិ
• សេវាកម្មរៀបចំសន្និសីទ ពិព័រណ៍ ព្រឹត្តិការណ៍ និងបុណ្យជាតិ អន្តរជាតិ ។

១០- លក្ខណវិនិច្ឆ័យសម្រាប់ការចេញអាជ្ញាបណ្ណទេសចរណ៍ឲ្យមគ្គុទេសក៍ទេសចរណ៍ត្រូវមានអាទិ៍ដូចជា ៖

• ត្រូវតែជាបុគ្គលដែលមានសញ្ជាតិខ្មែរ និងមានអាយុចាប់ពី១៨ឆ្នាំឡើងទៅ ។
• មានវិញ្ញបនបត្រជំនាញមគ្គុទេសក៍ទេសចរណ៍ ដែលការបណ្តុះបណ្តាលត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយក្រសួងទេសចរណ៍ ។

តភាគ