កាលណាគេធ្វើដំណើរនៅពេលយប់ ហើយជួបប្រទះនិងពន្លឺភ្លើងជង្គៀងរថយន្តបង្កើតបានជាអន្ត្រីយារម្មណ៍មួយ ។ តើដំណើរបង្កើតអន្ត្រីយារម្មណ៍មួយនេះត្រូវឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលណាខ្លះ ? ចូរពន្យល់តាមជាក់ស្តែង ។

កាលណាគេធ្វើដំណើរនៅពេលយប់ ហើយជួបប្រទះនិងពន្លឺភ្លើងជង្គៀងរថយន្តបង្កើតបានជា អន្ត្រីយារម្មណ៍មួយ ។ ដំណើរបង្កើតអន្ត្រីយារម្មណ៍មួយ​នេះត្រូវឆ្លងកាត់ដំណាក់កាល ៣ គឺ ៖
. ដំណាក់កាលរូវិទ្យា :ឥន្ត្រីយារម្មណ៍ផ្តើមដោយសារំញោច ។ រំញោចគឺជាការប៉ះទង្គិចរបស់សរីរាង្គឥន្ត្រីយ៍ទៅនិងវត្ថុឫការណ៍អ្វីមួយ ដែលគេហៅថា ភ្ញោច ។ ផ្ញោច ចែកចេញ បី គឺ ភ្ញោចមេកានិច ភ្ញោចរូបឲវិទ្យា និងភ្ញោចគីមីវិទ្យា ៖
+ ភ្ញោចមេកានិច ៖ ជាការប៉ះទង្គិចដំបូងរវាងបាច់ពន្លឺនិងកែវភ្នែក
+ ភ្ញោចរូបវិទ្យា ៖ ជាការដឹងថាក្តៅ ឫត្រជាក់ ឫពន្លឺ ដោយសារវត្ថុដែលជាពន្លឺប៉ះផ្ទាល់ទៅនិងសរីរាង្គកែវភ្នែក
+ ភ្ញោចគីមីវិទ្យា ៖ ជាការឲដឹងពន្លឺដោយសារតែការធ្វើប្រតិកម្មរវាងទឹកផ្នែកជាមួយនិងបាច់ពន្លឺ ។
. ដំណាក់សវីរៈវិទ្យា : ភ្ញោចទាំង ៣ ប្រភេទបង្កើតឲមានអារម្មណ៍នៅលើកោសិកាចុងក្រោយទាំងឡាយនៃសរីរាង្គឥន្ត្រីយ៍។ អារម្មណ៍នេះបង្កើតជារន្ត ដែលរត់ទៅដល់ខួរក្បាលតាមរយៈសរសៃប្រសាទ ទីបញ្ចប់ខួរក្បាលក៏បានទទួលអារម្មណ៍នេះ ដឹងថាជាអ្វីមួយពិតប្រាកដ គឺជាពន្លឺចង្គៀងរថយន្ត ។ ប្រសិនគ្មានការទទួលដោយខូក្បាលទេ គឺគ្មានឥន្ត្រីយ៍អារម្មណ៍ឡើយ មានត្រឹមតែរ៉េផ្លិចប៉ុណ្ណោះ ។
. ដំណាក់ចិត្តវិទ្យា : ជាទីបញ្ចប់នៃលំនាំរកគេបានបាតុភូតមួយ បានដក់ជាប់ក្នុងចិត្ត និងចងចាំពីពន្លឺនោះពេញមួយជីវិត លំនាំនេះហៅថា ឥន្ត្រីយារម្មណ៍កើតហើយអាកើតជាទស្សនៈ ២យ៉ាង គឺ ទស្សនៈវេទនា (ចងចាំជាប់ក្នុងចិត្ត) និង ទស្សនៈបញ្ញា (ចងចាំជាចំណេះដឹង) ។