រឿងរាមកេរ្តិ៍

១.ចូរបង្ហាញពីប្រភព និងប្រភេទរបស់អត្ថបទដកស្រង់នេះ។

២.ចូរបង្ហាញពីលក្ខណៈព្រាហ្មណ៍និយម នៅក្នុងអត្ថបទដកស្រង់។

៣.តើអត្ថបទនេះមានតួអង្គណាខ្លះ?

៤.ចូរបង្ហាញពីកាលអាកាសរបស់អត្ថបទនេះ។

៥.ចូរបង្ហាញពីវិធីតែងនិពន្ធ (ពណ៍នាវិធី សំវាទវិធី ឧបមានវិធី បដិវិធី វចនាវិធី...) ដែលអ្នកនិពន្ធប្រើក្នុងអត្ថបទនេះ។

៦.ចូរសង្ខេបអត្ថបទនេះជាពាក្យរាយ។

ចម្លើយ

១.អត្ថបទដកស្រង់នេះ ដកស្រង់ចេញពីរឿងរាមកេរ្តិ៍ ខ្សែរទី២ បោះពុម្ពផ្សាយដោយពុទ្ធសាសន បណ្ឌិត ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៥។ ហើយអត្ថបទនេះជាប្រភេទអត្ថបទកាព្យ។

២.បង្ហាញលក្ខណៈព្រាហ្មណ៍និយមនៅក្នុងអត្ថបទដកស្រង់ៈ

ព្រះរាមជាអវតារព្រះវិស្ណុ ដេលព្រះវិស្ណុជាអាទិទេព ដ័សំខាន់នៅក្នុងសាសនាព្រាហ្មណ៍ អត្ថបទនេះ ក៏បានបង្ហាញអំពីឥសីពាទ្វាទ្យ ព្រះព្រហ្ម និងព្រះនារាយ៍ជាដើម ដែលអាទិទេពទាំងនេះតំណងឱ្យលទ្ធិព្រាហ្មណ៍។

៣.នៅក្នុងអត្ថបទនេះ មានតួអង្គដូចជាៈ ព្រះរាម ព្រះលក្ម្សណ៍ នាតសីតា ឥសីទេពឬសី ឥសីពាទ្វាព្យ...។

៤.បង្ហាញកាលអាកាសក្នុងរឿងៈ

• ពេលវេលាៈ ថ្ងៃនេះ មួយរាត្រី លុះព្រឹក បួនដណ្តប់ឆ្នាំ (១៤ឆ្នាំ)
• ទីកន្លែងៈ ក្នុងព្រៃ អាស្រមឥសីពាទ្វាទ្យ ភ្នំចិត្តកូដ ស្ទឹងកាលតី...។

៥.បង្ហាញពីវិធីតែងនិពន្ធ ដែលអ្នកនិពន្ធប្រើក្នុងអត្ថបទដកស្រង់ៈ

• ពណ៌នាវិធីៈ អ្នកនិពន្ធបានពណ៌នាអំពីព្រៃព្រឹក្សា ដែលឆេះខ្លោចហើយ ប្រើជាស្រស់បំព្រងវិញ។ ឧទាហរណ៍ៈ ស្លឹកខ្លះខ្លោចខ្លះឆេះក្រហម ស្បូវស្មៅត្រែង ទ្រោមវិនាសនូវភ្លើងព្រៃដាល។
• សំវាទវិធីៈ អ្នកនិពន្ធឱ្យតួអង្គឆ្លើយឆ្លងគ្នា។ ឧទាហរណ៍ៈ មានកូនពីរពេញក្រាល ហើយកូននោះយំឆ្លើយ មកមេទារភស្តុភោក្តោ ឯមេមយូរីឆ្លើយថា ហៃកូនពុំងារ កុំយំអារម្មណ៍ទួញទារ។
• ឧបមានវិធីៈ អ្នកនិពន្ធប្រៀបប្រដូចអ្វីមួយទៅនឹងអ្វីមួយទៀត។ ឧទាហរណ៍ៈ មួយនោះដូចចៅភិរុត មួយទៀតប្រាកដ ដូចចៅសុត្រុតប្អូនអញ។
• រចនាវិធីៈ អ្នកនិពន្ធរៀបរៀងជាពាក្យកាព្យពំនោល។
• វចនវិធីៈ អ្នកនិពន្ធប្រើពាក្យពេចន៍ពិបាកអាន ពិបាកយល់ ដូចជាពាក្យ ខ្មែរបុរាណ ពាក្យ បាលីសំស្ក្រឹត។

៦.សង្វេបអត្ថបទជាពាក្យរាយ។

ព្រះរាម ព្រះលក្ម្សយ៍ និងនាសីតា លាឥសីទេសឬសី ធ្វើដំណើរទៅមុខទៀត។ តាមផ្លូវដែលស្តេចយាងទៅនោះ ដីបែកក្រហែង ស្លឹកឈើក្រៀមខ្លោច ក៏បានប្រើក្លាយជាស្រស់បំព្រងឡើងវិញទាំងអស់។ ព្រះអង្គបានទៅជួប នឹងឥសីនាមពាទ្វាទ្យ ហើយទ្រង់ផ្តុំនៅអាស្រមឥសីនោះមួយយប់ រួចសុំពត៌មានផ្សេងៗអំពីចម្ងាយផ្លូវ និងទិដ្ឋភាពផ្សេងៗទៅកាន់ភ្នំចិត្តកូដ លុះព្រឹកឡើងក៏លាឥសីធ្វើដំណើរទៅមុខទៀត។ ទៅដល់ស្ទឹងមយយឈ្មោះ កាលតី ព្រះលក្ម្សណ៍បានធ្វើក្បូនហែលអូសព្រះរាម និង នាងសីតាឆ្លងស្ទឹងនោះទៅ ហើយក៏បន្តដំណើរទៅមុខទៀត។