នៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ខ្មែរគេតែងគេតែងនិយាយថា “ មេ-បា-ម្លូ-ស្លា “ មានន័យថា ៖
+ មេ-បា
មេគឺជា កំណត់តកស្ដ្រីធំជាងប្រុស គឺប្រកាន់យករបបមាតាធិបតេយ្យ ឬ សង្គមមតេយ្យការ មានកំណើតតាំងពីសម័យបុរេប្រវត្តិ កំឡុងស.វទី ១ មកម្លេះ ពេលព្រះនាងលីវ យី ( សោមា ) សោយរាជ្យនៅលើទឹកដីគោកធ្លកម្ល៉េះ ។ ចំណែក បា សំដៅលើមនុស្សប្រុស ។
បា = ឥណ្ឌា ( រាជា ) ពេលព្រះបាទហ៊ុនទៀន រៀបអភិសេកជាមួយព្រះនាងលីវយី ព្រះបាទហ៊ុនទៀនជារាជាឥណ្ឌា ចូលស្ដីដណ្ដឹងព្រះនាងតាមទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីខ្មែរ ហើយគោរពជាធំរហូតដល់សព្វថ្ងៃ ។ ឧទាហរណ៍ ៖ មេទ័ព មេដំបូល មេស្រុក មេភូមិ ...។
- មេតា = មានន័យថា មានតួនាទីជាមេផង ជាបាផង ។
- មេបា = ម្ចាស់ទឹក ម្ចាស់ដី ។ អ្នកតាម្ចាស់ទឹក ដីជាមេបាដែរ ។
+ ស្លា-ប្លូ គឺជាមានន័យថាជាគ្រឿងបណ្ដាលការដ៏សំខាន់ ហើយចាំបាច់ក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ខ្មែរ មានអត្ថន័យដូចតទៅ ៖
- ស្លា និងកំបោរ តំណាងនៃភក្ដីភាព ការស្រឡាញ់ប្ដូរផ្ដាច់ ស័្មគ្រស្មោះបំផុតរវាងប្ដី និងប្រព័ន្ទ ក៏ដូចជាគ្រួសារញាតិ សន្ដានទាំងសងខាងផងដែរ ។
- មានប្រភពរឿងដែលលើកឡើងថា មានបុរសបងប្អូនពីរនាក់ទៅសុំរៀនសូត្រពីគ្រួអាចារ្យដែលមានកូនក្រមុំស្អាន ។ ក្រោយមកអាចារ្យក៏លើកកូនស្រីគាត់ឪ្យបុរសច្បង ធ្វើឪ្យប្អូនលួចរត់រួចមកផ្ទះ តែត្រូវស្លាប់ដោយអ្នកតាកំណាចនៅកណ្ដាលផ្លូវបានក្លាយជាថ្មកំបោរមួយ ។ បងដឹងថាបាត់ប្អូនក៏រត់មកតាមដល់កណ្ដាលផ្លូវត្រូវស្លាប់ក្បែរដុំថ្មមួយដុំ ហើយក្លាយជាដើមស្លាមួយដើម ។ ចំណែកប្រពន្ធបាត់ប្ដីក៏មកតាម បានស្លាប់នៅទីនោះដែរ តែក្លាយជាដើមម្លូមួយដើមដុះព័ន្ធដើមបាត់ប្ដីក៏មកតាម បានស្លាប់នៅទីនោះដែរ តែក្លាយជាដើមម្លូមួយដើមដុះព័ទ្ធិដើមស្លានោះ ។ ផ្អើលដល់សេ្ដចបញ្ជាឪ្យមកយកផ្លែស្លាម្លូដាក់លើថ្មកំបោរ ហើយច្រូច ស្រា ឃើញថាកើតជាឈាម ដែលតំណាងនូវភក្ដីភាពស្រឡាញ់ស្មោះត្រង់នឹងត្រង់ ។