Ask question, post article, write experience get Point, learn more on Point Center
នារីម្នាក់បានសួរថា “ដូងមួយផ្លែប៉ុន្មានលោកអ៊ំ?” - លោកអ៊ំលក់ដូងបានឆ្លើយ “បាទក្មួយ មួយផ្លែ២៥០០” - នារីម្នាក់នោះបាននិយាយថា “អ៊ីចឹងលក់ឲ្យក្មួយពីរផ្លែ៤០០០បានទេអ៊ំ? បើមិនបានទេ ក្មួយទៅរកទិញកន្លែងផ្សេង” - លោកអ៊ំលក់ដូងប្រញាប់ឆ្លើយ “ក្មួយយកចុះពីរផ្លែ៤០០០” (ដោយគិតក្នុងចិត្ដថា ខ្ញុំលក់បែបនេះក៏ល្អហើយ ព្រោះតាំងពី
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-24 23:45
មានបុរសពិការភ្នែកម្នាក់ បានទៅលេងផ្ទះមិត្ដភ័ក្ដរបស់គាត់។ ពេលញ៉ាំបាយល្ងាចរួចរាល់ហើយ បុរសពិការភ្នែករៀបចំត្រលប់មកផ្ទះវិញ តែត្រូវបានម្ចាស់ផ្ទះហុចចង្កៀងភ្លើងឲ្យ ដោយនិយាយថា - មេឃងងឹត បងកាន់ចង្កៀងនេះ ដើម្បីបំភ្លឺផ្លូវទៅផ្ទះណា។ - បងដឹងថាខ្ញុំពិការភ្នែកហើយ នៅរៀបចំចង្កៀងឲ្យខ្ញុំទៀត។ តើបងចង់ចំអកខ្ញុំមែន? - បងយល
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-24 23:46
មនុស្សមួយចំនួនសម្បូរទៅដោយចិត្ដចង្អៀតចង្អល់ ដែលបង្កើតទៅជាជំងឺមួយ ដែលលើលោកនេះគេឲ្យឈ្មោះថាជាជំងឺ “និយាយដើមគេ” ។ និយាយដើមគេ គឺជាជំនាញពីកំណើតរបស់បុគ្គលមួយចំនួន ដែលចូលចិត្ដយកភ្នែកសម្លឹងអ្នកដទៃ នៅក្នុងផ្លូវមិនសូវល្អ ជាជាងសម្លឹងមើលចំណុចខ្វះខាតរបស់ខ្លួនឯង ។ និយាយដើមគេ ឬភាសាអង់គ្លេស ហៅថា gossip ភាគច្រើនសុទ្ធស
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-24 23:48
មិនថាកន្លងមកអ្នកធ្លាប់ជួបអ្វី ហើយអ្នកឈឺចាប់ប៉ុនណាវាលែងសំខាន់ទៀតហើយ បោះវាចោលសិនចុះចាត់ទុកថាពេលនោះវាគ្រាន់តែជាថ្ងៃស៊យរបស់យើង។ ការដែលពួនយំ ហើយស្រែកខ្លាំងៗតែម្នាក់ឯងវាមិនអាចជួយអ្វីបានទេ កុំចំណាយពេលជាមួយវាទៀតអី មានរឿងច្រើនទៀតណាស់ដែលយើងត្រូវធ្វើ ហើយវាសំខាន់ពិតប្រាកដចំពោះជីវិតយើង។ កុំអស់សង្ឃឹមណ៎ា! គ្មាននរណ
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-24 23:50
ការបន្ទោសខ្លួនឯងវាមិនមែនជាដំណោះស្រាយល្អសម្រាប់អ្នកទេ វាមានតែការដាក់សម្ពាធមកលើខ្លួនឯងកាន់តែខ្លាំងប៉ុណ្ណោះ។ នៅទីនេះយើងមិនអាចក្នុងការហាមមេឃមិនឱ្យមានភ្លៀងធ្លាក់បានទេ តែយើងអាចក្នុងការរកកន្លែងជ្រកដើម្បីកុំឱ្យសើមខ្លួនបាន។ ជីវិតមនុស្សម្នាក់ៗ មិនមាននរណាអាចកំណត់បានឡើយក្រៅពីខ្លួនឯង ជាអ្នកកំណត់លើជីវិតខ្លួនឯង។ ក
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-24 23:50
វីបើខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នកក៏ពិតមែន តែមិនមែនគ្រប់យ៉ាងខ្ញុំត្រូវតែធ្វើតាមអ្នក ឬធ្វើតាមអារម្មណ៍ដែលអ្នកត្រូវការនោះទេ។ ខ្ញុំក៏ជាមនុស្សដែលត្រូវការស្រឡាញ់តបមកវិញ ដោយចិត្ត មិនមែនគ្រាន់តែជាពាក្យសម្តី ដែលមិនប្រើទង្វើស្តែងឱ្យឃើញនោះទេ។ កន្លងមកខ្ញុំកំដរអ្នកគ្រប់គ្រាន់ហើយ អ្នកចាត់ទុកខ្ញុំត្រឹមតែជាមនុស្សកំដរ ដែលមិនមានអ្
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-24 23:51
_អ្នកធ្លាប់គិតទេថា ដោយសារតែការស្លៀកពាក់របស់យើងវាមើលសាមញ្ញពេក ទើបបណ្តាឱ្យចូលចំណោមគេមិនចុះ? តែការពិតទៅវាមិនស្ថិតនៅលើការស្លៀកពាក់របស់យើងទេ តែវាមកពីភាពអគតិនៃមនុស្សដែលមើលមកលើយើងទៅវិញទេ។ _កុំគិតថាចង់ផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯងដើម្បីផ្គាប់ចិត្តអ្នកដទៃអី ព្រោះមានកន្លែងច្រើនណាស់ដែលគេរើសមនុស្សដោយសមត្ថភាព ដែលមិនមែនជាកា
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-24 23:52
ទ្រាំមកយូរហើយមិនមែនឬ ជាមួយរឿងដែលមិនសមជារឿងនៅក្នុងជីវិត? មកដល់ដំណាក់កាលនេះទៅហើយ ប្រសិនជាទ្រាំបន្តទៀតប្រហែលជាមិនមានអ្វីនោះទេ។ ពាក់កណ្តាលយប់ទៅហើយ រូបភាពរវើរវាយទាំងអម្បាលម៉ាននៅតែជាប់ក្នុងខួរក្បាល មិនព្រមចេញទៅណាសោះ នេះអាចមកពីកម្មរបស់ខ្ញុំហើយតាមមើល។ ក្នុងមួយវិនាទីនឹកដល់រឿងរ៉ាវច្រើនបែប សណ្ឋានខុសៗគ្នា មិនដឹ
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-24 23:52
កុំនិយាយថាកូនតូចរបស់អ្នកឬប្អូនរបស់អ្នករពឹស គួរឱ្យធុញណាស់ នៅមិនស្ងៀម ហត់ក្នុងការមើល ហត់ទាំងកាយ ហត់ទាំងមាត់។ ប៉ុន្តែយើងមិនបានគិតនោះទេថាយើងក៏ធ្លាប់ជាកូនក្មេងដូចជាគេ ធ្លាប់រពឹស ក៏ធ្លាប់និយាយគ្នាមិនស្តាប់ដែរ។ ដូចដែលថាអ៊ីចឹង មនុស្សតែងតែមើលកំហុសខ្លួនឯងមិនឃើញ ឬឃើញហើយតែធ្វើមិនដឹង មិនព្រមទទួល ដោយសារតែខ្លួនមាន
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-25 00:27
១. ប្រសិនបើអ្នកមិនឆ្លាត ចាំបាច់អ្នកត្រូវតែស្អាត ផ្ទុយមកវិញ ប្រសិនបើអ្នកមិនស្អាតចាំបាច់ត្រូវតែឆ្លាតវៃ។ តែបើអ្នកគ្មានទាំងពីរ នោះជឿខ្ញុំទៅអ្នកជាមនុស្សម្នាក់ដែលគ្មាន……… ២. ក្នុងពិភពលោកនេះគ្មានរឿងដែលអ្នកអង្គុយសុខៗ ហើយក៏មានអ្នកអង្គម្ចាស់មកកាន់ដៃរបស់អ្នក ហើយផ្តល់ឲ្យអ្នកជីវិតដ៏ប្រណិត ហើយវារឹតតែគ្មានទៅទៀតអ្ន
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-25 21:42
សង្ឃឹមថា៥ឆ្នាំក្រោយ ហ្វេសបុកនឹងជួយalertសារនេះ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានដឹងថា ៥ឆ្នាំមុនខ្ញុំបានសួរនិងក្រើនរំឮកអ្វីខ្លះដល់ខ្លួនឯង។ ១. រកបានសង្សារនៅ? ឬក៏មានគ្រួសារហើយ? ២. យ៉ាងម៉េចហើយ៥ឆ្នាំមកនេះ ជីវិតបានប្រសើរខ្លះទេ? ៣. ស្ថានភាពកូវីដបានស្ងប់ស្ងាត់នៅ? ៤. នៅឯកោទៀតអត់? ៥. នៅល្ងង់ទៀតអត់? ៦. នៅខូចចិត្តទៀតអត់? ៧. មាន
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-25 21:49
1. មិនយូរប៉ុន្មានអ្នកនឹងដឹងថា ការផ្គាប់ចិត្តអ្នកដទៃមិនត្រឹមតែជារឿងដែលពិបាកទេ តែវាថែមទាំងជារឿងដែលល្ងង់ខ្លៅថែមទៀតផង។ 2. ការស្ងប់ស្ងាត់ជាវិធីម្យ៉ាងដែលល្អបំផុតដើម្បីដឹងថានរណាដែលពិតជាត្រូវការនិង នឹកដល់អ្នក។ 3. ជួនកាលនៅពេលដែលយើងយំមិនប្រាកដថាយើងទន់ជ្រាយនោះទេ តែដោយសារយើងត្រូវតែរឹងមាំក្នុងពេលដែលលំបាកដ៏យូរ។ 4
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-25 21:52
មានស្រ្តីវ័យចំណាស់ម្នាក់ មានអាយុ៧២ឆ្នាំសុខៗទៅរៀនហែលទឹកដោយប្តូរពីការដើរហាត់ប្រាណជាប្រចាំ។ ហើយវាបានធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនឆ្ងល់ហើយសួរគាត់ថា៖ ¬ហេតុអ្វីបានជាលោកយាយផ្លាស់ប្តូរចំណង់ចំណូលចិត្តមកហែលទឹកយ៉ាងនេះ? - ភ្លាមនោះលោកយាយក៏ឆ្លើយដោយមុខមាំថា៖ រាល់ពេលដែលកូនប្រុស និងកូនប្រសាររបស់ខ្ញុំឈ្លោះគ្នាប្រពន្ធរបស់គេតែង
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-25 21:54
- អរគុណថ្ងៃមួយនោះ ដែលខ្ញុំបានដើរចេញ ហើយអ្នកមិនបានឃាត់ខ្ញុំ - អរគុណរាល់ការឈឺចាប់ ដែលយើងទាំងពីរបានផ្ដល់ឲ្យគ្នា - អរគុណរាល់ការយល់ច្រលំ ដែលយើងមិនដែលបកស្រាយ - អរគុណរាល់ពេលខ្ញុំយំ អ្នកមិនដែលសូម្បីតែលួងលោម - អរគុណរាល់ពេលខ្ញុំត្រូវការអ្នកបំផុត បែរជាគ្មានវត្ដមានអ្នកនៅក្បែរ - អរគុណថ្ងៃនោះ ដែលខ្ញុំឈរចាំអ្នកនៅល
ដូចគ្មានអ្វីអភិវឌ្ឍន៍ទាល់តែសោះ ដើរមួយជំហានក៏គិតមួយជំហាន ដូចជីវិតគ្មានន័យអ្វីសូម្បីបន្តិច។ មិនមែនមិនចង់គិតទុកមុននោះទេ ប៉ុន្តែមិនដឹងថាគិតពីណាទៅណាមុន បើនៅក្នុងខួរក្បាលពេលនេះវាមានរឿងច្រើនពេកមិនដឹងចាប់ផ្តើមពីចំណុចណាទៅណា។ យូរៗក៏ធុញ យូរៗក៏ហត់ តែមិនដឹងធ្វើអ្វីបានមានតែស៊ូទៅមុខបន្តទៀតដើម្បីកំដរដង្ហើមដែលនៅសល់។
ដោយ: Rosa168 នៅ 2021-07-25 22:00