ក្នុងនាមជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់ដើម្បីអប់រំសិស្សឱ្យមានការរីកចំរើនគ្រប់ផ្នែកចាំបាច់ត្រូវធ្វើការអប់រំបញ្ញា ស្មារតីនិងកាយសម្បទានដោយផ្សាភ្ជាប់ជានិច្ចទៅនឹង សីលធម៌ គុណធម៌ជានិច្ច ៖
ក. ការអប់រំបញ្ញាសា្មរតី
- ធ្វើឱ្យមនុស្សម្នាក់ៗមានពុទ្ធិគ្រប់គ្រាន់ឈ្លាស់វៃ ច្នៃប្រឌិតខ្ពស់ប្រកបដោយ តំលៃជីវិតស្របតាមគោលដៅអប់រំដែលមានលក្ខណៈត្រឹមត្រូវ និងទៅតាម គុណធម៌
- ចំនេះដឹងវិទ្យាសាស្ត្របច្ចេកទេស
- ចំណេះអនុវត្តលើគ្រប់ការងារ
- ចំណេះចេះរស់នៅត្រឹមត្រូវទៅតាមតំរូវការរបស់សង្គមសមស្របជាមនុស្សជឿនលឿនមានមនសិការជាតិថែរក្សាជាតិ និងសាមគ្គីជាតិ
ខ. ការអប់រំកាយសម្បទាន
- អប់រំរូបរាងកាយឱ្យមាំមួនមានសុខភាពល្អអាចបញ្ចេញកំលាំងខ្លាំងក្លាក្នុង ការពារនិងកសាងប្រទេសជាតិឱ្យជឿនលឿន ជាហេតុនាំឱ្យវប្បធម៌អរិយធម៌រីកចំរើន ។
- សន្និដ្ឋាន ៖ ការអប់រំបញ្ញាសា្មរតីនឹងកាយសម្បទានចាំបាច់ត្រូវផ្សារភ្ជាប់ សមត្ថភាព ស្មារតី រូបរាងកាយ ។ ការអប់រំទាំងនេះមិនផ្តាច់ចេញពីផ្នែកណាមួយឡើយ ។ បើពុំដូចនេះទេការអប់រំពុំអាចធ្វើឱ្យសង្គមជាតិលូតលាស់បានឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញវានឹងធ្វើឱ្យមហន្តរាយដល់វប្បធម៌ និងសង្គមរបស់ជាតិថែមទៀតផង ។