នៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាពាក្យ “ត្រៃរត្ននិងព្រះត្រៃបិដក” សំរាប់សំគាល់អ្វី ?

ត្រៃរត្ឋ ត្រៃរ័ត្ឋ ឬត្រ័យរត្ត = រត្ឋត្រយ តិរតន ឬរតនត្តយ = រ័ត្ឋ៣ រត្តន៣ ឬប្រជុំនៃរ័ត្ឋ៣ = ការួបរួមនៃរតនៈ ៣​គឺព្រះពុទ្ធរ័ត្ឋ ព្រះធម៌រ័ត្ឋ ព្រះសង្ឃរ៏ត្ឋ ។ ត្រៃបិដក ឬត្រ័យបិដក ឬតេបិដក “ល្អីបី ប្រជុំនៃល្អឺបី” ប្រជុំនៃព្រះធម្មវិន័យពុទ្ធសាសនា៣ចំណែកគឺ ៖

• វិន័យបិដក (ច្បាប់ទូន្មាន) ដែលព្រះសព្វញ្ញុពុទ្ធ ទ្រង់ត្រាស់បញ្ញាត និងអនុញ្ញាត)
• សុត្តន្តបិដក(ពាក្យឳវាទដែលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់សំដែងប្រាក់ពន្យល់ឱ្យដឹងការខុសត្រូវ អាក្រក់ល្អគ្រប់យ៉ាងតែទ្រង់មិនបញ្ញាត មិនអនុញ្ញាតដូចវិន័យបិដកទេ)
• អភិធម្មបិដក (សេចក្តីប្រាប់ពន្យល់អំពីចិត្ត ចេកសិក រូបនិព្វាន ដែលជាធម៌ល្អិតសុខុមគម្ភីរភាព តែមិនមានបញ្ញាត ឬអនុញ្ញាតទេ) ប្រជុំនៃព្រះពុទ្ធសាសនាទាំង៣ចំណែកនេះហៅដោយរួមថាព្រះត្រៃបិដក មឬព្រះត្រ័យបិដកឬក៏ត្រិបិដកព្រោះទុកដូចល្អីឬភាជនៈដែលដាក់វត្ថុ៣មិនឱ្យរាត់រាយខ្ចាត់ខ្ចាយ​ ។