តាមទ្រឹស្តីនៃព្រះពុទ្ធសាសនាបានកំនត់ថា មនុស្សដែលអាចធ្វើមេដឹកនាំដ៏ល្អបានត្រូវឈរលើ “ខន្តីនិយមជានិច្ច” គោលខន្តីសំខាន់ៗដែលត្រូវប្រកាន់មាន ៖
- ខន្តីចំពោះសេចក្តី លំបាក គឺការភអត់ធន់ចំពោះការលំបាករបស់ការងារ មិនរុញរាចំពោះឧបសគ្គ ការនឿយហត់ សេចក្តីស្រេកឃ្លានក្តៅត្រជាក់ជាដើម ។
- ខន្តីចំពោះទុក្ខវេទនា ៖ ដូចជាការឈឺចាប់ ជំងឺតម្កាត់ភាពសោកស់ភ ការព្រាត់ ប្រាស់ របួសជាដើម ។
- ខន្តីចំពោះការឈឺចិត្ត ៖ ដូចជាការរងទទួលភាពអយុត្តិធម៌ដោយត្រូវគេនិន្ទា មូលបង្កាច់ ចំអកឡកឡឹយប្រមាថមើលងាយ រារាំងមិនឱ្យសំរេចកិច្ចការជាដើម ។
- ខន្តីចំពោះអំនាចកិលេស ៖ ដូចជាអត់ធន់ចំពោះវត្ថុដែលមកជន្លអារម្មណ៍របស់យើងឱ្យស្រើបស្រាល ។ អត់ធន់ចំពោះការបញ្ជោរ អួតលើកជើង ចង់អំណាចមិនត្រឹមត្រូវ តាមធម៌ ។ ពិសេសអត់ធន់ចំពោះចិត្តដែលចង់ស្រេចតែចិត្តចង់់ខ្វះការពិចារិណា ដូចគេថា “គើគតិមុនគូ” ។
- ខន្តីចំពោះបដិបត្តិធម៌គឺការបដិបត្តិតាមទសពិធរាជធម៌ទាំង ១០ឱ្យបានត្រឹមត្រូវ ។
- ខន្តីចំពោះភាព ល្ងង់ខ្លៅរបស់ខ្លួន គឺត្រូវចេះអត់ធន់មិនបង្ខំធ្វើអ្វីដែលខ្លួន បានទាំងងងើលគ្មានការសិក្សាឡើយ ព្រោះនាំឱ្យមានផលអាក្រក់ ។
- ខន្តីចំពោះអ្នកតូចរឺអ្នកក្រោមបង្គាប់ ៖ ដើម្បីជៀសផុតពីការបែកបាក់គ្នាជីវិតជាវត្ថុដ៏មានតំលៃបំផុត ។
