ព្រះពុទ្ធសាសនាមានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការកសាងសង្គមខ្មែរយើងនាសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ ដែលរួមមានដូចតទៅៈ
ក. វិស័យអប់រំ
- ព្រះសង្ឃជាឃោសនិក ឬទ្រង់ជាអ្នកសម្តែងធម្មទេសនាប្រៀនប្រដៅ
- អប់រំមនុស្សឲ្យមានជំនឿលើសកម្មផល បុណ្យបាប
- អប់រំមនុស្សឲ្យយល់អំពីមូលហេតុដែលនាំឲ្យកើតទុក្ខ
- អប់រំមនុស្សឲ្យលះបង់នូវអវិជ្ជា និងតណ្ហា
- ឲ្យចេះស្រឡាញ់អាណិតជួយគ្នា មានសាមគ្គីនឹងគ្នា បំបាត់វណ្ណៈនិងការរើសអើង
ខ. វិស័យវប្បធម៌
- ជាមជ្ឈមណ្ឌលថែរក្សា និងការពារនូវទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីជាតិ
- ជាមជ្ឈមណ្ឌលផ្សព្វផ្សាយ និងដឹកនាំអនុវត្តពិធីបុណ្យជាតិ
- ជាកន្លែងតម្កល់នូវឯកសារ គម្ពីរក្បួនខ្នាត អក្សរសាស្រ្ត និងភាសាជាតិ
- ជាគ្រូបង្រៀនផ្នែកអក្សរសាស្រ្ត ភាសា និងវប្បធម៌ជាតិខ្មែរ
គ. វិស័យសង្គមកិច្ច
- ព្រះសង្ឃជាគ្រូពេទ្យព្យាបាលជម្ងឺផ្លូវចិត្ត និងកាយ
- ព្រះសង្ឃជាវិស្វករខាងជំនាញផ្សេងៗដូចជា បណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈនិងជំនាញខាងជំនឿសិល្បៈ
- ព្រះសង្ឃជាអ្នកបំផុសឲ្យមានចលនាកសាងងស្ថាបនាសមិទ្ធផលផ្សេងៗដោយផ្អែកលើជំនឿ និងអានិសង្ឃនៃការកសាងដូចជា កុដិ វិហារ សាលារៀន មន្ទីរពេទ្យ ផ្លូវថ្នល់ ស្រះទឹក ស្ពាន
- អ្នកជួយដោះស្រាយទំនាស់ និងជួយសម្របសម្រួលបញ្ហាទំនាស់ផ្សេងៗនៅក្រោមប្រព័ន្ធតុលាការ
- ជាអ្នកចូលរួមលុបបំបាត់អំពើហិង្សា អប់រំឲ្យចេះដោះស្រាយបញ្ហាផ្សេងៗដោយសន្តិវិធី
ឃ. វិស័យនយោបាយ
- ជាអ្នកអប់រំ និងទាមទារវប្បធម៌សន្តិភាព
- ការចរចារបំបាត់អំពើហិង្សាគ្រប់បែបយ៉ាង
- ជាអ្នកទាមទារ និងការពារអត្តសញ្ញាណជាតិ
- ជាអ្នកទាមទារឯករាជ្យ និងសិទ្ធិសេរីភាព
- ការអ្នកចូលរួមក្នុងការគ្រប់គ្រង និងដឹកនាំសណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈសង្គមនៅតាមមូលដ្ឋាន
- ជាអ្នកចូលរួមទាមទារការគោរព និងអនុវត្តនូវលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ
ង. វិស័យសេដ្ឋកិច្ច
- ជាកន្លែងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជិវៈ និងជំនាញសិល្បៈផ្សេងៗ
- ជាថ្នាលបណ្តុះផ្នែកជំនាញ ចម្លាក់ ហត្ថកម្ម សំណង់ និងសម្ភារៈប្រើប្រាស់នានា
- ជាកន្លែងចូលរួមកសាងសមិទ្ធផលសង្គមដូចជា សាលារៀន មន្ទីរពេទ្យ ផ្លូវថ្នល់ ស្ពានជីកស្រះ
- ដឹកនាំផ្សព្វផ្សាយ និងជួយឧបត្ថម្ភទីជម្រក ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារទុរគតជន ចាស់ជរា កុមារកំព្រា និងជនក្រីក្រ ។