សំណួរ-ចម្លើយ ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្ស (ភាគ២)

សំណួរ

៦- តើអ្វីខ្លះអនុញ្ញាតឲ្យកាត់កងចេញពីពន្ធលើប្រាក់បៀវត្ស?

៧- តើអ្វីខ្លះរួមបញ្ចូលក្នុងអត្ថប្រយោជន៍បន្ថែម ?

៨- តើអ្នកជាប់ពន្ធនិវាសនជនទទួលបានឥណទានពន្ធ លើប្រាក់បៀវត្សចំពោះប្រាក់បៀវត្សប្រភពបរទេសដែរឬទេ ?

៩- សម្រាប់ទឹកប្រាក់ដែលបើកឲ្យនិយោជិតជាប្រាក់ដុល្លារអាមេរិក តើអត្រាប្តូរប្រាក់ត្រូវបានកំណត់យ៉ាងដូចម្តេច ?

១០- តើពន្ធលើប្រាក់បៀវត្ស និងអត្ថប្រយោជន៍បន្ថែមត្រូវបង់នៅពេលណា និងរបៀបណា ?

ចម្លើយ

៦- ការអនុញ្ញាតឲ្យកាត់កងចេញពីពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សមានដូចជា ៖

• ចំនួនទឹកប្រាក់ដែលកាត់ទុកអនុលោមតាមច្បាប់ស្តីពីការងារ ដើម្បីបង្កើតមូលនិធិសោធននិវត្តន៍ និងរក្សានូវសុខុមាលភាពសង្គម ។
• ប្រាក់ឥណទានសម្រាប់និយោជិតដែលសងរួចរាល់ ឬប្រាក់បុរេប្រទានដែលជាប់ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សពីមុន ។
• ការកាត់កងទឹកប្រាក់ចំនួន ៧៥.០០០រៀល សម្រាប់កូននៅក្នុងបន្ទុករបស់និយោជិតជានិវាសនជន ។ កូននៅក្នុងបន្ទុកត្រូវមានអាយុមិនលើសពី១៤ឆ្នាំ លើកលែងតែសិស្ស ឬនិស្សិតដែលរៀនពេញម៉ោង និងមានអាយុមិនលើសពី២៥ឆ្នាំ ។ មានតែឪពុក ឬម្តាយតែម្នាក់គត់ដែលមានសិទ្ធិទទួលបានការកាត់កងនូវចំនួនទឹកប្រាក់ទាំងនោះ ។
• ក្នុងករណីប្តីជានិយោជិតនិវាសនជន ការកាត់កងចេញនូវចំនួនទឹកប្រាក់ ៧៥.០០០រៀល សម្រាប់សហព័ទ្ធ(ស្រ្តី) ដែលធ្វើតែជាមេផ្ទះប៉ុណ្ណោះ ។

៧- អត្ថប្រយោជន៍បន្ថែមរួមមាន ៖

• ការប្រើប្រាស់យានយន្ត ប្រសិនបើនិយោជិតអាចយកយានយន្តនោះមកផ្ទះនៅពេលយប់ និងប្រើប្រាស់សម្រាប់គោលបំណងផ្ទាល់ខ្លួន ។
• ចំណីអាហារដែលផ្តល់ឲ្យនិយោជិតទទួលទាន ។
• ផ្ទះសំបែង ដែលផ្តល់ឲ្យនិយោជិតស្នាក់នៅ (រាប់បញ្ចូលទាំងការចំណាយលើសេវាសាធារណៈ និងអ្នកបម្រើតាមផ្ទះ) ។
• ប្រាក់កម្ចីដែលមានអត្រាការប្រាក់ទាបជាងអត្រាការប្រាក់កម្ចីលើទីផ្សារ ។
• អប្បហារលើការលក់ទំនិញ-សេវា ។
• ជំនួយផ្នែកអប់រំសម្រាប់និយោជិត ដែលមិនមែនជាចំណែកណាមួយនៃកម្មវិធីបណ្តុះបណ្តាលទាក់ទិនផ្ទាល់ទៅនឹងការបំពេញការងាររបស់និយោជិតនោះ ។
• ជំនួយផ្នែកអប់រំសម្រាប់កូនរបស់និយោជិត ។
• ការបង់បុព្វលាភធានារ៉ាប់រងលើសុខភាព ឬធានារ៉ាប់រងលើអាយុជីវិត លើកលែងតែនិយោជិតទាំងអស់ទទួលបាននូវអត្ថប្រយោជន៍ដូចៗគ្នា ដោយគ្មានបែងចែកតាមតួនាទី ឬមុខងារ ។
• ការឧបត្ថម្ភលើចំណាយដែលមិនសមហេតុផល និងមិនចាំបាច់សម្រាប់អាជីវកម្មរបស់និយោជក ។
• ការរួមវិភាគទានមូលនិធិសុខុមាលភាពសង្គម ដែលលើសពីចំនួនដែលតម្រូវដោយច្បាប់ ។
• ការរួមវិភាគទានប្រាក់សោធននិវត្តន៍ដែលលើសពី១០%នៃប្រាក់បៀវត្ស (ដោយមិនរាប់បញ្ចូលអត្ថប្រយោជន៍បន្ថែម) ។
• ការចំណាយលើការលំហែកំសាន្ត ឬវិស្សមកាលដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មភាពការងារ ។

តម្លៃនៃអត្ថប្រយោជន៍បន្ថែម គឺជាតម្លៃទីផ្សាររួមទាំងពន្ធ-អាករទាំងអស់នៃអត្ថប្រយោជន៍បន្ថែមដែលបានផ្តល់ឲ្យ។

៨- ឥណទានពន្ធសម្រាប់ប្រាក់ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សត្រូវបានអនុញ្ញាត លុះត្រាតែមានចំនួនតិចជាងគេក្នុងចំណោម ៖

• ប្រាក់ពន្ធដែលបានបង់ជាក់ស្តែងនៅប្រទេសក្រៅនោះ ឬ
• ចំនួនដែលបានយកមកពីប្រាក់ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សសរុប ពីគ្រប់ប្រភពក្នុងរយៈពេលជាមួយគ្នា ដែលគណនាតាមអត្រាកំណើនតាមថ្នាក់តាមមាត្រា៤៧ នៃចសព ទៅគុណនឹងផលចែករវាងប្រាក់បៀវត្ស ដែលបានទទួលនៅប្រទេសក្រៅនោះ និងប្រាក់បៀវត្សសរុបពីគ្រប់ប្រភព ។

ឧទាហរណ៍ទី១ ៖ លោក សុខ ជានិវាសនជនប្រទេសកម្ពុជាទទួលបានប្រាក់បៀវត្ស

- ចំនួន ១០.០០០.០០០រៀល នៅប្រទេសកម្ពុជា

- ចំនួន ៣.០០០,០០០រៀល នៅប្រទេស ក ជាប់ពន្ធតាមអត្រាពន្ធ២០% ស្មើនឹងប្រាក់ពន្ធ ៦០០.០០០រៀល

- ចំនួន ២.០០០.០០០ រៀល នៅប្រទេស ខ ជាប់ពន្ធតាមអត្រាពន្ធ១៥% ស្មើនឹងប្រាក់ពន្ធ ៣០០.០០០រៀល

ឥណទានពន្ធសម្រាប់ប្រាក់ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្ស ៖

របៀបគណនា ៖

ប្រាក់បៀវត្សសរុបពីគ្រប់ប្រភព

= ១០.០០០.០០០ + ៣.០០០.០០០ ៛ ២.០០០.០០០

=១៥.០០០.០០០ រៀល

ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សសរុបនៅកម្ពុជា

=(១៤.០០០.០០០ X ២០%) – ១.១៣៧.០០០

=១.៨៦៣.០០០ រៀល

ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សនៅកម្ពុជាចំពោះចំណូលពីប្រទេស ក

=១.៨៦៣.០០០ X (៣.០០០.០០០/១៥.០០០.០០០)

=៣៧២.៦០០ រៀល

ករណីខាងលើនេះបង្ហាញថា ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សនៅកម្ពុជា (៣៧ ២.៦០០រៀល) ទាបជាងពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សដែលបានបង់ជាក់ស្តែងនៅប្រទេស ក (៦០០.០០០រៀល) ។ ឥណទានពន្ធលើប្រាក់បៀវត្ស ដែលអនុញ្ញាតឲ្យកាត់កងបានគឺ ៣៧២.៦០០រៀល ។

ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សនៅកម្ពុជាចំពោះចំណូលពីប្រទេស ខ

=១.៨៦៣.០០០ X (២.០០០.០០០/១៤.០០០.០០០)

=២៤៨.៤០០ រៀល

ករណីខាងលើនេះបង្ហាញថា ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សនៅកម្ពុជា (២៤៨,៤០០រៀល ) ទាបជាងពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សនៅប្រទេស ខ (៣០០.០០០រៀល) ។ ឥណទានពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សដែលអនុញ្ញាតឲ្យកាត់កងបានគឺ ២៤៨.៤០០រៀល ។

ដូច្នេះប្រាក់ពន្ធត្រូវបង់នៅប្រទេសកម្ពុជា បន្ទាប់ពីការកាត់កងឥណទានពន្ធ

=ប្រាក់ពន្ធត្រវបង់នៅប្រទេសកម្ពុជាមិនទាន់កាត់កងឥណទានពន្ធ - (ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សនៅកម្ពុជាចំពោះចំណូលពីប្រទេស ក + ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សនៅកម្ពុជាចំពោះចំណូលពីប្រទេស ខ)

=១.៨៦៣.០០០ - (៣៧២.៦០០ + ២៤៨.៤០០) =១.២៤២.០០០ រៀល

៩- សម្រាប់ទឹកប្រាក់ដែលបើកឲ្យនិយោជិតជាប្រាក់ដុល្លារអាមេរិក គឺជារៀងរាល់ខែ អគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធដារចេញផ្សាយនូវអត្រាប្តូរប្រាក់ផ្លូវការសម្រាប់គណនាពន្ធលើប្រាក់បៀវត្ស ។

១០- រៀងរាល់ខែ និយោជកត្រូវកាត់ទុកប្រាក់ពន្ធនៅពេលបើកប្រាក់បៀវត្ស (សាច់ប្រាក់ ឬវត្ថុ) ជូននិយោជិតដោយភ្ជាប់ជាមួយតារាងលម្អិតអំពីពន្ធលើប្រាក់បៀវត្ស (ប្រតិវេទន៍ពន្ធ) និងបង់ប្រាក់ពន្ធយ៉ាងយឺតបំផុតនៅថ្ងៃទី១៥ នៃខែបន្ទាប់។ ប្រតិវេទន៍ពន្ធត្រូវធ្វើលើទម្រង់លិខិតប្រកាស ពបវ-០១។ ការបង់ពន្ធត្រូវធ្វើឡើងនៅនាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងអ្នកជាប់ពន្ធធំ សាខាពន្ធដារខណ្ឌនៃរាជធានីភ្នំពេញ និងសាខាពន្ធដារខេត្ត ដែលក្រុមហ៊ុនបានចុះបញ្ជី ។

តភាគ