រាជជីវប្រវត្តិព្រះរាជសម្ភារ (ព្រះបាទស្រីធម្មរាជា) ៖
- ជារាជបុត្រនៃព្រះបាទជ័យជេដ្ឋាទី ២
- ព្រះជន្ម២១ឆ្នាំ បានយាងទៅបួសនៅនគរវត្ត
- ព្រះបិតាទ្រង់មានព្រះតំរិះថានឹងអភិសេកព្រះនាង “ចន្ទវតី” ហើយផ្ទេររាជថ្វាយ ពេលព្រះអង្គលាចាកសិក្ខាបទ
- ប៉ុន្តែព្រះបិតាទ្រង់សោយទិវង្គតទៅ ព្រះអនុជរបស់ព្រះអង្គគឺព្រះឧទ័យ ក៏ឡើងសោយរាជ្យបណ្តោះអាសន្នសិន ។ ជា “ចន្ទវតី”ដែលជាគូកំនាន់ព្រះអង្គ ។
- ក្នុងឆ្នាំ ១៩២៩ ព្រះអង្គក៏បានក៏លាចាសិក្ខាបទ ហើយទ្រង់បានទទួលរាជាភិសេកឡើងសោយរាជ្យស្នងបិតា ដោយយកព្រះនាមថា ព្រះបាទស្រីធម្មោរាជា រាមាធិបតី ។
- ទ្រង់បានប្តូររាជធានីឧដ្តុងទៅនៅរាជធានីកោះឃ្លោក (ខ្សាច់កណ្តាលសព្វថ្ងៃ)
- ដោយជាប់ព្រះទ័យព្រះនាង “ចន្ទវតី” ទ្រង់បានផ្ញើលិខិតយាង ព្រះនាងទៅគាល់ព្រះអង្គ ហើយបានលួចរួមស្នេហាជាមួយគ្នា ធ្វើអោយព្រះបាទឧទ័យខ្ញាល់យ៉ាងខ្លាំង ។ ព្រះឧទ័យក៏បានលើកទ័ពដោយមានពួកព័រទុយកាល់ទៅជាមួយផង ។ ទីបញ្ចប់ ព្រះអង្គក៏ត្រូវពួកព័រទុយកាល់បាញ់ធ្លាក់ពីចុងត្នោតហើយត្រូវសុគតទាំងពីរអង្គរនៅឆ្នាំ ១៦៣៤ ។
ស្នាព្រះហស្ត ៖
- ច្បាប់រាជនីតិ
- ច្បាប់ព្រះរាជសម្ភារ (គ.ស ២៦២២)
- លិខិតផ្ញើទៅថ្វាយព្រះម៉ែយួរវតី
- ពាក្យកាព្យប្រារព្ធដ៏កំពូលត្នោតមុនពេលសុគតដោយទាហានបារាំង (ព័រទុយកាល់) បាញ់
- កំនាព្យសរសើរហេមន្តមាស (គ.ស ១៦២៩)
- កំនាព្យ “កន្លង់មាសមង្គលថ្លៃ”
- កំនាព្យ “ព្រលឹងមាសអើយ”
- ច្បាប់ក្រម
- ច្បាប់ហៃសាធុជន ឬច្បាប់ត្រីនេត្រ ។
