សង្រ្គាមស៊ីវិល (១៩៧០-១៩៧៥) បានផ្តល់ផលវិបាកដូចតទៅ ៖
- បំផ្លិចបំផ្លាញកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ខ្មែរ និងក្តីសុខរបសស់រាស្រ្ត
- វាលស្រែចម្ភារត្រូវបានគេបោះបង់ចោល
- ប្រជាជនព្រាត់ប្រាសពីគ្រួសារ
- អសន្តិសុខ ចោរកម្ម ភាពអនាធិបតេយ្យ អំពីហិង្សា ការអត់ឃ្លាន និងជំងឺ
- ទំនិញឡើងថ្លៃ និងកង្វះគ្រឿងឧបភោគបរិភោគ
- ស្លាប់ប្រជាជនកម្ពុជាជាងមួយលាននាក់
- អន្តរាយផ្លូវថ្នល់ និងស្ពានពី៧០% ដល់៨០%
- វាលស្រែក្លាយជាចម្ការមីន និងរណ្តៅបេ៥២
- រោងចក្រឧស្សាហកម្ម៧៥%ត្រូវបំផ្លិចបំផ្លាញ
- ចម្ការកៅស៊ូត្រូវបានបាត់បង់
- គ្រឹះស្ថានសិក្សានៅតំបន់រំដោះ និងតំបន់ប្រទាញប្រទង់ទាំងអស់ត្រូវបានបិទទ្វារ
- គ្រូ និងសិស្សត្រូវភៀសខ្លួនមករៀននៅតាមបណ្តាខេត្តក្រុង
- សិស្ស និងនិស្សិតមួយចំនួនធ្វើការសូកប៉ាន់ដើម្បីគេចផុតពីការចាប់បង្ខំឱ្យចូលកំណែន
- បំផ្លាញហេដ្ឋានរចនាសម្ព័ន្ធ សេដ្ឋកិច្ច សង្គមថែមទាំងបានឫសគល់ប្រព័ន្ធអប់រំ សាលារៀនគ្រឹះស្ថានសិក្សា វត្តអារាម និងធនធានមនុស្សធ្វើការអភិវឌ្ឍជាតិមិនបាន
- បង្កវិនាសកម្មគ្រប់វិស័យ និងជាឳកាសឱ្យក្រុមខ្មែរក្រហមមកាន់អំណាច ។