សាសនាមានព្រាហ្មណ៍មានលទ្ធិសំខាន់ ៣ គឺលទ្ធិព្រាហ្មចារ្យឬព្រហ្មចារី លទ្ធិអាត្ម័ន និងលទ្ធិឧបនិស័ន តើលទ្ធិនីមួយៗមានន័យដូចម្ដេច ?

ទ្រឹស្ដីនៃលទ្ធិព្រាហ្មណ៍និយមទាំង ៣ គឺ ៖

• លទ្ធិព្រាហ្មចារ្យ ឬ ព្រហ្មចារី ជាលទ្ធដែលពួកព្រាហ្មណ៍គារប្រតិបត្តិធ្វើចិត្តឪ្យបុរិសុទ្ធឪ្យដូចព្រះព្រហ្មពួកព្រាហ្ម៍បានលះបង់ទ្រព្យសម្បត្តិប្រពន្ទកូនទៅបួលជាសមណៈព្រាហ្មណ៍នៅក្នុងព្រៃស្ងាត់ ដើម្បីឪ្យបានសម្រេចតាមបំណងប្រាថ្នានេះ ។
• លទ្ធិអាត្ម័នជាលទ្ធិសម្រាប់អប់រំមនុស្សឪ្យចេះសំអិតសំអាតអាត្ម័នឪ្យបានស្អាតបរិសុទ្ធផូរផង់ ប្រាស់ចាកគ្រឿងសៅហ្មងទាំងឡាយ ដើម្បីបានទៅជួនព្រហ្ម័នវិញ ទើបសម្រេចនូវបរមសុខ ។ ប្រយោជន៍នៃលទិ្ធនេះគឺធ្វើមនុស្សស្គាល់ខ្លួនឯង ពឹងខ្លួនឯង ចេះទទួលខុសត្រូវខ្លួនឯង ព្រោះខ្លួនឯងនេះហើយជាព្រហ័្មន អំពើខ្លួនឯងជាអំពើព្រហ្ម័ន ។
• លទ្ធិឧបរិស័ទ ជាលទ្ធិគោលនៃព្រហ្ម និងលទ្ធិអាត្ម័ន ។ គោលសំខាន់ក្នុងលទ្ធិនេះគឺកាស្វែងេរកវិធីដែលនឹងធ្វើឪ្យព្រលឹង ( អាត្ម័ន ) របស់មនុស្សវិញត្រឡប់ចូលទៅកាន់ព្រហ្ម ឬ ព្រហ្ម័នវីញតែប៉ុណ្ណោះ ។ ឯវិធិសំខាន់មាន ២​ប្រការ គឺវិធី តបៈ និងវិធី យោគៈ ។ នៅដើមសម័យវេទនិយមវិធីធ្វើតបៈ គឺធ្វើឪ្យអាទិទេពក្ដៅទ្រាំពុំបាននឹងចុះមកជួយ ។

        លុះមកដល់សម័យព្រាហ្មណ៍និយមតបៈ មានន័យប្រែប្រួល គឺធ្វើឪ្យក្ដៅខ្លួនឯងវិញបានសេចក្ដីថា តបៈ ជាវិធីទូន្មានអប់រំកាយឪ្យរងទុក្ខវេទនា ដោយប្រការផ្សេងៗដូចជា ឈរហាលថ្ងៃ ដេកលើបន្លា ឬ ដែកគោលអត់អាហារជាដើម ។ ដោយយល់ឃើញវិធីតបៈ មិនសូវមានប្រសិទ្ធិភាពទើបគេបង្កើតយោគៈវិធីនេះឡើង ។ វិធីយយោគៈជាវិធីអប់រំទូន្មានចិត្តឪ្យនឹងន ឪ្យស្អាតបរិសុទ្ធ ឪ្យស្គាល់ខុសាត្រូវ ដោយគេអនុវត្តលំហាត់ដកដង្ហើតចេញចូល ឲ្យបានស្រួល និងធ្វើសមាធិជាដើម ។