ហេតុអ្វីបានជាមានការបោះបាយបិណ្ឌនៅមុនថ្ងៃរះ ? តើអ្នកយល់យ៉ាងណា ?

គេយកបាយទៅបោះឲ្យនៅពេលមុនថ្ងៃរះ ។ បើបោះនៅពេលថ្ងៃរះ ពួកប្រេតមិនអាចទទួលយកបានទេ ពីព្រោះប្រេតបានរលាយខ្លួនបាត់ ទៅហើយ ។

          បើយកបាយជើងបិណ្ឌទៅបោះនៅមុនថ្ងៃរះ ដែលបានន័យថាបាយជើងបិណ្ឌ និងបោះបាយបិណ្ឌជាពិធីតែមួយ ។ តែគ្មានអ្នកណាម្នាក់ ឬឯកសារណាមួយបាននិយាយគេយកបាយជើងបិណ្ឌទៅបោះ ៖

• នៅពេលម៉ោងប៉ុន្មាន ?
• យកទៅបោះក្នុងមួយថ្ងៃម្តងឬ ?
• ឬដល់ ១៥ថ្ងៃ ក៏ទើបយកទៅបោះតែម្តង ?

          ខ្ញុំយល់ថាទំនៀមនៃការបោះនេះ គឺធ្វើទំនៀមទម្លាប់តៗគ្នាមក ដោយមិនឃើញមានគម្ពីរ​ឯកសារណាបញ្ជាក់ពីការបោះបាយបិណ្ឌនោះទេ ។ គ្រាន់តែការយល់ ឃើញរបស់មនុស្សគិតថាប្រេតមិនអាចត្រូវពន្លឹថ្ងៃបានទេ ។

ម្យ៉ាងទៀត នៅពេលព្រះសង្ឃសូត្រ «បរាភវសូត្រ » ចប់ទើប អាចនាំគ្នាយកបាយជើងបិណ្ឌចែកគ្នា យកទៅបោះជុំវិញព្រះវិហារ ស្រែចម្ការរបស់ខ្លួន មុនពេលថ្ងៃរះ ។ តើព្រះសង្ឃអាចមកសូត្រនៅពេលដែលមិនទាន់មានពន្លឺថ្ងៃបាន ដែរឬទេ ?