ពណ៌នានយោបាយអព្យាក្រឹត្យនៅក្នុងរបបសង្គមរាស្រ្ដនិយម(ឆ្នាំ១៩៥៣-១៩៧០)៖
+ មូលហេតុបណ្ដាលឪ្យកម្ពុជាអនុវត្តន៍នយោបាយអព្យាក្រឹត្យ ៖
- អនុវត្តន៍សេចក្ដីសម្រេចរបស់សន្និសីទក្រុងហ្សីណែវឆ្នាំ១៩៥៤ ដែលស្នើរដោយសូវៀតនិងចិន
- កម្ពុជាចង់អស់បានមហាអំណាចអឺរ៉ុបណាមួយ(បារាំង)មកជួយការពារទឹកដី ពូជសាសន៍ខ្មែរ។
+ ដើម្បីពង្រីងនយោបាយអព្យាក្រឹត្យរបបសង្គមរាស្រ្ដនិយមបាន ៖
- ១៨ មីនា ១៩៥៤ ក្នុងដំណើរទស្សកិច្ចនៅឥណ្ឌា សម្ដេចនរោត្តម សីហនុ បានចុះហត្ថលេខាជាមួយលោក នេរុ លើសេចក្ដីប្រកាសរួមមួយ គឹការរួមរស់មួយគ្នាដោយសុខសន្ដិភាព
- ១៨-២៤មេសា ១៩៥៥ ក្នុងសន្និសីទកំពូលនៃប្រជាជាតិសអាស៊ី-អាហ្រិ្វក នាទីក្រុងបានឌុងព្រះអង្គបានប្រកាសពីគោលនយោបាយអព្យាក្រឹតនិងបានរួមរស់ជាមួយគ្នាដោយសន្ដិភាព
- ១៤ ធ្នូ ១៩៥៥ ក្នុងពេលដែលកម្ពុជាបានចូលជាសមាជិកអង្គការសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិកម្ពុជាបានប្រកាសពីមាគ៌ានយោបាយអព្យាក្រឹត
- ១៩៥៦ នៅទីក្រុងប្រ៊ិយូនី ព្រះអង្គបានចុះហត្ដលេខា លើរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃចលនាមិនចូលបក្សសម័្ពន្ធ
+ លទ្ធផលនៃនយោបាយអព្យាក្រឹត
- ជំហានដំបូង
- កម្ពុជាល្បីសុសសាយក្នុងតំបន់
- បក្សប្រឆាំងពុំហ៊ានជំទាស់ ហើយសរសើរពីនយោបាយនេះ
- កម្ពុជាបានសុខសន្ដិភាពរយៈពេល១៥ឆ្នាំ (១៩៥៥-១៩៧០) ស្របពេលដែលប្រទេសជិកខាងជួបសង្រ្គាម
-ដំណាក់កាលសង្រ្គាមត្រជាក់ នយោបាយអព្យក្រឹតកាន់តែចុះខ្សោយទៅដោយសារ ៖
- មហាអំណាចមនោគមនវិជ្ជាទាំងពីរ សេរី និងកុំមុយនីស ពុំទុកកម្ពុជាក្នុងមាគ៌ាសន្ដិភាព និងបំពានលើនយោបាយអព្យាក្រឹត
- ជំនួយពីសហរដ្ឋអាមេរិកចរិតចិញ្ចឹមពួកស្ដាំនិយម
- ប្រទេសថៃឧបត្ថគាំទ្រចលនាខ្មែរឪ្យវាយតម្លៃសង្គមរាស្រ្ដនិយម
- វៀតណាមខាងជើងប្រើប្រាស់ផ្លូវលំជីមិញឆ្លងកាត់ទឹកដីខ្មែរ និងបោះមូលដ្ឋានទ័ពលើទឹកដីកម្ពុជា
- សង្គមរាស្រ្ដនិយមអនុវត្តន៍នយោបាយ អព្យាក្រឹតមិនចំទិសដៅដោយលំអៀងទៅរកកុំមុយនីស។
