វិធីសាស្រ្តជ្រើសរើសប៉ាន់គំរូមិនតាមប្រូបាប៊ីលីតេមានដូចជា ៖
ក- ការជ្រើសរើសប៉ាន់គំរូងាយ ប៉ាន់គំរូត្រូវបានផ្សំដោយអ្នកចូលរួមនៅជិតបំផុត និងងាយបំផុត ។
ខ- ការជ្រើសរើសប៉ាន់គំរូបែបជាគោលដៅ អ្នកចូលរួមជាអ្នកស្គាល់ ឬត្រូវបានវិនិច្ឆ័យថាជាប្រភពដ៏ល្អនៃព័ត៌មាន ត្រូវបានស្វែងរកយ៉ាងជាក់លាក់ និងត្រូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់ប៉ាន់គំរូ ។
គ- ការជ្រើសរើសប៉ាន់គំរូបែបកូតា
- អថេរដែលពាក់ព័ន្ធចំពោះការសិក្សាត្រូវបានកំណត់ (ដូចជាភេទ និងអាយុ)
- អថេរត្រូវបានចំរុះជាលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យដាច់ៗពីគ្នា (ដូចជា ក្មេងភេទស្រី ក្មេងភេទប្រុសចាស់ ភេទស្រី ចាស់ភេទប្រុស)
- ភាគរយនៃលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យទាំងនេះនៅក្នុង The Population ត្រូវបានកំណត់ (ដូចជា ៣៥%ជាក្មេងភេទស្រី ២៥%ជាក្មេងប្រុស ៣០%ជាចាស់ភេទស្រី ១០%ជាចាស់ភេទប្រុស) ។
- ទំហំនៃប៉ាន់គំរូត្រូវបានកំណត់ស្រេច (ដូចជា n=200)
- កូតាត្រូវបានគណនា (ក្មេងភេទស្រី ៣៥% នៃ២០០=៧០, ក្មេងភេទប្រុស =២៥% នៃ២០០=៥០, ចាស់ភេទស្រី=៣០%នៃ២០០=៦០, ចាស់ភេទប្រុស=១០%នៃ២០០=២០ ។
ង- ការជ្រើសរើសប៉ាន់គំរូបែប Snowball
- អ្នកចូលរួមចំនួនតូចត្រូវបានកំណត់នៅក្នុង The Population ដែលពេញចិត្ត ។
- ទិន្នន័យត្រូវប្រមូលពីអ្នកចូលរួមទាំងនេះ ហើយពួកគេត្រូវបានសួរឲ្យកំណត់អ្នកផ្សេងនៅក្នុង The Population ។
- អ្នកចូលរួមថ្មីដែលបានកំណត់ ហើយត្រូវបានទំនាក់ទំនងទិន្នន័យត្រូវបានប្រមូល ហើយក្រុមទាំងនេះក៏ត្រូវបានសួរឲ្យកំណត់អ្នកផ្សេងទៀតនៅក្នុង Population ។
- ដំណើរប្រព្រឹត្តនេះចេះតែបន្តរហូតដល់ទំហំប៉ាន់គំរូដែលត្រូវការ ត្រូវបានប្រមូលទិន្នន័យ ។