ពណ៌នានយោបាយអព្យាក្រឹត្យននៅក្នុងរបបសង្គមរាស្រ្តនិយម ( ឆ្នាំ១៩៥៣. ១៩៧០ ) ៖
មូលហេតុបណ្តាលឲ្យកម្ពុជាអនុវត្តន៍នយោបាយអព្យាក្រឹត្យៈ
- អនុវត្តន៍តាមសេចក្តីសម្រេចរបស់សន្និសិទក្រុងហ្សឺណែវឆ្នាំ ១៩៥៤ ដែលស្នើរដោយសូវៀត និងចិន
- កម្ពុជាចង់រួមរស់ដៅយសន្តិសហវិជ្ជមានជាមួយបណ្តាលប្រទេសនានាលើពិភពលោកពិសេសប្រទេសជិតខាង
ដើម្បពង្រឹងនយោបាយអព្យាក្រឹតរបបសង្គមរាស្រ្តនិយមៈ
- ១៨ មីនា ១៩៥៤ ក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចនៅឥណ្ឌា សម្តេចនរោត្តម សីហនុ បានចុំហត្ថលេខាជាមួយលោក នេរុ លើសេចក្តីប្រកាសរួមមួយ គឹការរួមរស់ជាមួយគ្នាដោយសុខសន្តិភាព
- ១៨.២៤ មេសា ១៩៥៥ ក្នុងសន្និសីទកំពូលនៃប្រជាជាតិអាស៊ី អាហ្រ្វិក នាទីក្រុងបានឌុង ព្រះអង្គបានប្រកាសពីគោលនយោបាយអព្យាក្រឹត និងបានរួមរស់ជាមួយគ្នា ដោយសុខសន្តិភាព
- ១៤ ធ្នូ ១៩៥៥ ក្នុងពេលដែលកម្ពុជាបានចូលជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិកម្ពុជាបានប្រកាសពីមាគ៌ានយោបាយអព្យាក្រឹត្យ
- ១៩៥៦ នៅទីក្រុងប្រ៊ិយូនី ព្រះអង្គបានចុះហត្ថលេខា លើរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃចលនាមិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធ ។
លទ្ធផលនៃនយោបាយ
ជំហានដំបូង
- កម្ពុជាល្បីសុសសាយក្នុងតំបន់
- បក្សប្រឆាំងពុំហ៊ានជំទាស់ ហើយសរសើរពីនយោបាយនេះ
- កម្ពុជាបានសុខសន្តិភាពរយៈពេល១៥ឆ្នាំ ( ១៩៥៥.១៩៧០ ) ស្របពេលដែលប្រទេសជិតខាងជួបសង្គ្រាម
ដំណាក់កាលសង្គ្រាមត្រជាក់ៈ នយោបាយអព្យាក្រឹត្យកាន់តែចុះខ្សោយទៅដោយសារៈ
- មហាអំណាចមនោគមនវិជ្ជាទាំងពីរ សេរី និងកុម្មុយនីស ពុំទុកកម្ពុជាក្នុងមាគ៌ា សន្តិភាពនិងបំពានលើនយោបាអព្យាក្រឹត្យ
- ជំនួយពីសហរដ្ឋអាមេរិច មានចរិតចិញ្ចឹមពួកស្តាំនិយម
- ប្រទេសថៃឧបត្ថមគាំទ្រចលនាខ្មែរសេរីឲ្យវាយតម្លៃសង្គមរាស្រ្តនិយម
- វៀតណាមខាងត្បូងឈ្លានពានព្រំដែនរបស់កម្ពុជា
- វៀតណាមខាងជើងប្រើប្រាស់ផ្លូវលំជូមូញឆ្លងកាត់ទឹកដីខ្មែរ និងបោះមូលដ្ឋានទ័ពលើទឹកដីកម្ពុជា
- សង្គមរាស្រ្តនិយមអនុវត្តន៍នយោបាយ អព្យាក្រឹត្យមិនចំទិសដៅដោយលំអៀងទៅរកកុម្មុយនីស ។