អធិប្បាយពីចតុស្ភម្ភអប់រំមានដូចខាងក្រោម ៖
១ រៀនរស់ជាមួយគ្នា
- រៀនរស់ជាមួយគ្នាដោយសន្តិភាព និងសុខដុមរមនា
- រៀនយោគយល់គ្នា សហប្រតិបត្តិការគ្នាទទួលស្គាល់ពហុវប្បធម៌ តម្លៃមនុស្ស សិទ្ធិមនុស្ស រួមគ្នាក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាដោយសន្តិវិធី
- អប់រំសីលធម៌សម្បទា
២ រៀនដើម្បីចេះដឹង
- រៀនស្គាល់់អ្វីៗនៅជុំវិញខ្លួន បង្កើនសមត្ថភាពចំណេះដឹងទូទៅ ចំណេះវិទ្យាសាស្រ្ត បច្ចេកទេស
- រៀនពីរបៀបរៀន និងបន្តរៀនអស់មួយជិវិត
- អប់រំចំណេះសម្បទា
៣ រៀនដើម្បីចេះធ្វើ
- បណ្តុះសម្បទាប្រតិបត្តិជាបុគ្គល និងជាក្រុម
- អប់រំវិជ្ជាជីវៈសម្បទា
- បណ្តុះបំណិនជីវិតធម្មតា បំណិនជីវិតមុខវិជ្ជាជីវៈបំណិនជីវិត អាជីពដោយផ្សារភ្ជាប់ទ្រឹស្តីទៅនិងការអនុវត្តការងារ សង្គម តាមរយៈការកសាងសមត្ថភាពលើមូលដ្ឋានពិសោធ ឬសាកល្បង
៤ រៀនដើម្បីចេះរស់
- រៀនរៀបចំខ្លួនរស់ចុះសម្រុងជាមួយសង្គមស្របតាមពេលវេលា និងទីកន្លែង
- រៀនរស់នៅដោយម្ចាស់ការមានឥស្សរភាពមានទំនួលខុសត្រូវ មានសោភ័ណក្នុងគំនិតសំជាមនុស្សពេញលក្ខណៈ និងថ្លៃថ្នូរ មិនរស់នៅបញ្ញើក្អែក
- អប់រំបញ្ញាសម្បទា
សន្និដ្ឋាន : ក្នុងចំណោមចតុស្ភម្ភអប់រំ មានតែចតុស្ភម្ភអប់រំទី ១ រៀនរស់ជាមួយគ្នា ទេដែលសំខាន់ជាងគេព្រោះប្រភេទមនុស្សខ្លះមិនថាល្ងង់ឬអ្នកចេះដឹងទេក៏នៅតេចិញ្ចឹមចិត្តមានៈ ពហុចិត្តខ្ពស់មិនអាចរស់ចុះសម្រុងជាមួយអ្នកដទៃបានឡើយ ។ សស្ភម្ភទីមួយជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃខឿនសេដ្ខកិច្ច សិ្ថរភាពពិភពលោក ។