2018-10-15 11:29
ចង់ប្តូរការងារ ឬ កំពុងស្វែងរកការងារ ផ្វើសារឥឡូវនេះ
Answer 1
បច្ឆិមបទ គឺជាធាតុវេយ្យាករណ៍ប្រើដាក់នៅខាងចុងពាក្យណាមួយ ដើម្បីបង្កើតបានជាពាក្យថ្មីមួយ ។
បច្ឆិមបទចែកចេញជាពីរ ប្រភេទរួមមាន៖
ក. បច្ច័យបទ
ជាធាតុវេយ្យាករ ប្រើដាក់នៅខាងចុងពាក្យដើម្បីបង្កើតជានាមសព្ទមួយឡើង ។ បច្ច័យបទរួមមានភាព ការ កិច្ច កម្ម ករ ការិនី ។ល។
ឧទាហរណ៍ ៖
លក្ខណៈសម្ព័ន្ធ
ការបង្កើតពាក្យ ដោយប្រើបច្ច័យបទពុំអាចផ្តល់លទ្ធភាពឲ្យគេ ញែកធាតុពីរដោយធាតុណាមួយផ្សេងទៀតទេ ហើយក្នុងករណីខ្លះគេត្រូវប្រើស្នៀតថែមទៀត ។
ឧទាហរណ៍៖
ការផ្សំពាក្យ ករណះ និង កិច្ច គេត្រូវប្រើស្នៀត អ៊ីយ ចងសម្ព័ន្ធរវាងពាក្យទាំងពីរឲ្យកើតបានទៅជា ករណីយកិច្ច ។
ម៉្យាងទៀតក្នុងការពន្យល់ន័យ រវាងពាក្យគេតែងតែពន្យល់ ដោយចាប់ផ្តើមបកស្រាយពីពាក្យចុងត្រឡប់ទៅភ្ជាប់នឹងពាក្យដើមវិញ ដូចជា ពលករ គេប្រែថាអ្នកធ្វើការដោយកម្លាំងឯ សកម្មភាព គឺភាពដែលមានចលនាឬសកម្មភាព ។
ខ. បច្ច័យសព្ទ
ជាធាតុវេយ្យាករ ប្រើសម្រាប់ដាក់ផ្សារភា្ជប់ទៅនឹងព្យព្ជានៈចុងព្យាង្គនៃពាក្យណាមួយដើម្បីបង្កើតជាពាក្យថ្មីមួយ ។
ឧទាហរណ៍ ៖
នាយ +អិកា >នាយិកា
នាយ+ អក >នាយក
ឧបាស +អក >ឧបាសក ។
លក្ខណៈសម្ព័ន្ធ
បច្ច័យសព្ទពុំមានស្វ័យភាពផ្នែកសម្ព័ន្ធនោះទេ ។ គេពុំអាចញែកវាចេញពីមូលសព្ទដោយធាតុណាមួយបានឡើយ ។ ជាទូទៅវាចូលផ្សំជាមួយពាក្យណាមួយហើយបង្កើតបានជាពាក្យសមាស ។
ការចងសម្ព័ន្ធរវាងពាក្យស្នូល និងបច្ច័យសព្ទមានលក្ខណៈ តាមបែបបាឡំសំស្រ្កឹតដែលតាមទម្លាប់គេច្រើន តែពោលថាការបង្កើតពាក្យដោយការចុះបច្ច័យបទ ។