ប្រៀបធៀបជីវភាពរបស់កម្មករក្នុងស.វទី១៩ និងជីវភាពរបស់កម្មសព្វថ្ងៃ ៖
ជីវភាពរបស់កម្មករក្នុងស.វទី ១៩
- កម្មករទាំងឡាយជួនកាលហៅថា វណ្ណៈពលជីព ធ្វើការនៅរោងចក្រនានាដែលពួកគេត្រូវប្រមូលផ្ដុំក្នុងចំនួនរាប់រយនាក់
- ពួកគេគ្មានសិទ្ធិអ្វីជាសំខាន់ទេ
- ពួកគេមិនមែនជាម្ចាស់នៃពេលវេលា មិនមែនជាម្ចាស់នៃដំណើរការផលិតកម្មព្រោះពួកគេពឹងផ្អែកលើម៉ាស៊ីន
- ធ្វើការច្រើនម៉ោង តែទទួលបានប្រាក់ខែតិច (ពួកកម្មករធ្វើការចាប់ពី ១២ទៅ ១៥ ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ៦ ថ្ងៃក្នុងមួយសបា្តហ៍)
- ពួកគេធ្វើការគ្មានពេលឈប់សម្រាកក្នុងរោងចក្រដែលគ្មានខ្យល់ចេញចូលមានសម្លេងគឺកកងហើយសើម
- ក្នុងរោងចក្រគ្មានអនាម័យ គ្មានសន្ដិសុខ ជាមួយនឹងវិន័យដែលត្រួតត្រាដ៏តឹងរ៉ឺង បង្ខំឪ្យគោរពបទបញ្ជាទណ្ឌកម្ម ការផាកពិន័យ និងការបណ្ដោយចោល
- លើកលែងកម្មករទាប និងប្រឈមមុខនិងការកាត់បន្ថយរហូត
- កម្មករទាំងឡាយពុំមានប្រាក់ឧបត្ថម្ភពីសង្គមសោះឡើយ
- គ្មានការធានារ៉ាប់រងហានិភ័យសង្គមក្នុងករណីមានជំងឺតម្កាត់ គ្រោះថ្នាក់ ឬ ភាពចាស់ជរា
- នៅពេលចាប់ផ្ដើមនៃបដិវត្តន៍ឧស្សាហកម្ម កម្មករទាំងឡាយមិនសូវតវ៉ា ព្រោះកូដកម្មនិងសហជីពគឺត្រូវហាមឃាត់
- នៅប្រទេសបារាំង គេឪ្យសៀវភៅកម្មករទៅថៅកែនិងប៉ូលីស ដើម្បីងាយស្រួលត្រួតពិនិត្យសកម្មភាពការងារកន្លងមក ។
ជីវភាពកម្មករសព្វថ្ងៃ
ជីវភាពកម្មករសព្វថ្ងៃមានលក្ខណៈខុសពីជីវភាពកម្មករនៅស.វទី ១៩ ដោយកម្មករសព្វថ្ងៃនេះគេមានសិទ្ធិ និងច្បាប់គ្រប់គ្រាន់ក្នុងការការពារផលប្រយោជន៍ឪ្យកម្មករគឺក្នុងមួយថ្ងៃធ្វើការមិនលើសពី ៨ ម៉ោង ហើយមានប្រាក់ឧបត្ថម្ភគ្រប់យ៉ាងដល់កម្មករ ពោលគឺធានាសុខមាលភាព ដល់កម្មករឪ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ។