ឆ្លងតាមការសិក្សាបានបង្ហាញថាព្រះពុទ្ធសាសនាត្រូវគេបោះបង់ចោលអស់នៅស.វទី៧ ។ តើការបោះបង់ចោលនេះបណ្តាលពីបុព្វហេតុអ្វីខ្លះ ? ព្រះពុទ្ធសាសនាមានជីវិតឡើងវិញនៅពេលណា ?

នៅក្នុងវិស័យសាសនាសិលាចារិកបានឲ្យដឹងថា មានការគោរពបូជាចំពោះគណៈផ្សេងៗដែលបានរួមរស់ជាមួយគ្នា ។ មុនដំបូងប្រជាជននគរភ្នំពេញចិត្តព្រះពុទ្ធសាសនាខ្លាំង ព្រោះជាសាសនារំលាយវណ្ណៈក្នុងសង្គម ។ ​ក្រោយមកគេបោះបង់ចោលព្រះពុទ្ធសាសនាបន្តិចម្តងៗរហូកតអស់នៅសស.វ ទី៧ហើយបែរទៅគោរពសាសនាផ្សេងៗជំនួសវិញ ។ បុព្វហេតុនៃការបោះបង់នេះបណ្តាលមកពី៖

• ព្រះមហាក្សត្រសម័យនោះកាន់​សាសនាហិណ្ឌូ ហើយភាគច្រើនគោរពព្រះឥសូរ ។
• ព្រះពុទ្ធសាសនាបានផ្សាយនូវបញ្ញាគិតិរ៉ឹងពេកធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋជំនាន់នោះពុំអាចអនុវត្តតាមបាន ។ រហូតដល់ស.វទី១២ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ទើបឲ្យពុទ្ធសាសនា​មានកំនើតឡើងវីញ ប៉ុន្តែជាព្រះពុទ្ធសាសនាមហាយានដែលមានបទបញ្ញតិធូរស្រាលជាងមុន ។ ព្រះពុទ្ធសាសានាមហាយាន​មានសន្ទុះខ្លាំងរហូតមកដល់សម័យលង្វែក ។