ការស្វែងរកសុខ ឬប្រាជ្ញាចង់បានព្រះនិព្វាននោះ តើមានអត្ថន័យដូចម្តេច ?

ណាគេបានសំរេចមគ្គ(មគ្គឬផ្លូវទៅកាន់ការរំលត់ទុក្ខមានអង្គ៨ ) គេអាចធ្វើដំណើរ​ឆ្ពោះទៅរក​ព្រះនិព្វានដែលគេយល់ថាជាឋានបរមសុខ ។ ទោះបីពុំសំរេចនិព្វានក្តីការធ្វើដំណើរតាមតម្រាយផ្លូវនៃនិព្វានក៏បានសំសេចសុខដែរ ។

          ពុទ្ធបរិស័ទ ឬពុទ្ធសាសនិកជនមើលឃើញថាជីវីតលោកិយមិនទៀងទាត់ អ្វីៗមិនស្ថិតស្ថេរ សេចក្តីសុខ ការសប្បាយ ទ្រព្យសម្បត្តិ កិត្តិយស សេចក្តីរុងរឿង ជីវីតនិងរូបកាយតែងប្រែប្រួល ឬវិនាសទៅវិញដោយចៀសមិនផុត ។ មានតែឋានព្រះនិព្វានទេ ដែលជាឋានរំលត់ទុក្ខជាកន្លែងបំផ្លាញភាពសៅហ្មង និងអំពើអកុសលទាំងឡាយដូចនេះព្រះរិនិព្វានជាកន្លែងរំលត់ទុក្ខគ្រប់យ៉ាង អ្នកដែលបានទៅដល់មានព្រះអរិយបុគ្គលដែលជំរះអស់កិលេសទាំងពួងក្នុងលោកនេះអ្នកដែលបំពេញកុសលច្រើនអនេកដូចជា​ព្រះពុទ្ធជាដើម  ។