ទោះបីយើងកើតមានទាន់អង្គព្រះពុទ្ធ ឬក្នុងសម័យកាលក៏ដោយក៏យើងអាចស្គាល់ ឆាកជីវិតព្រះពុទ្ធអង្គតាមរយៈរូបចម្លាក់និងគំនូរផ្សេងៗដែលគេឆ្លាក់ឬគូរផ្នែកណាសំខាន់ៗដូចជា រូបគំនូរប្រវត្តិព្រះពុទ្ធតាមជញ្ជាំងព្រះវិហារ ឬរូបគំនូរក្នុងព្រះបត់ជាដើម ។
- ព្រះពុទ្ធប្រសូត្រ ៖ ១៥ កើតពេញប៌ូណមីខែពិសាខឆ្នាំចរ ក្នុងឧទ្យានលុម្ពិនីទ្រង់មានព្រះនាមថាព្រះសិទ្ធត្ថក្នុងរាជវង្សគោតម ។
- ព្រះបិតាព្រះនាម សុទ្ធោទនៈ ព្រះមាតាព្រះនាមមាយាសោយរាជ្យនៅឥណ្ឌាប៉ែកខាងជើងឈ្មោះរដ្ឋសាក្យឬនេប៉ាល់សព្វថ្ងៃ នាស.វទី៦មុនគ.ស ។
- បានរៀបអភិសេកជាមួយនាង ពិម្ពាយសោធរាក្នុងព្រះជន្មាយុ១៦វស្សា ហើយបានរស់នៅក្នុងជីវភាពដ៏ប្រសើរបំផុត ។
- ព្រះអង្គមានបុត្រមួយអង្គព្រះនាមរាហុលកុមារ
- បញ្ហាជីវិត បានធ្វើឱ្យទ្រង់យល់ដល់ការឈឺចាប់របស់សត្វលោក
- ព្រះជន្ម២៩វស្សាព្រះអង្គបានបោះបង់រាជសម្បត្តិយាងចេញសាងផ្នួស
- ក្នុងព្រះជន្ម៣៥វស្សានាល្ងាចមួយទ្រង់បានទៅសិក្សានៅក្រោមដើមពោធិនៅក្រុងពិហារ ទ្រង់បានសម្រេចព្រះសម្ពោធិញ្ញាណ នៅថ្ងៃពុធ១៥ កើត ខែពិសាខ ឆ្នាំរកា (៥៨៨មុនគ.ស)
- ក្នុងរយៈពេល៤៥ឆ្នាំតាំងពីព្រះអង្គបានត្រាស់ដឹងព្រះអង្គតែងនិមន្តទេសនាប្រៀនប្រដៅដល់មនុស្សលោកគ្រប់ទិសទីដោយមិនប្រកាន់វណ្ណៈព្រមទាំងប្រកាសរំលាយវណ្ណៈទៀតផង ។
- ទ្រង់ចូលបរិនិព្វានក្នុងព្រះជន្ម៨០ព្រះវស្សានៅក្រុងកុសីនារាដែលសព្វថ្ងៃហៅឧត្តរប្រទេស ។ការសិក្សាពុទ្ធប្រវត្តិនេះនាំឱ្យយើងស្គាល់ព្រះពុទ្ធយ៉ាងច្បាស់គឺពុំមែនអាទិទេពទេតួអង្គជាមនុស្សរស់នៅក្នុងសង្គមមនុស្សត្រាស់ដឹងសព្វនូវបញ្ហាមនុស្ស ហើយបានអប់រំណែនាំមនុស្សឱ្យស្គាល់ល្អអាក្រក់សុខទុក្ខគ្រប់បែបយ៉ាងព្រះពុទ្ធរលត់ខ័ន្ធទៅក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែទស្សនៈទ្រឹស្តីរបស់ព្រះអង្គគង់នៅហើយត្រូវបានគេយកមកអនុវត្តរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ។