ចូររៀបរាប់ពីពិធីឆាកបន្លុង។

ព្រះសង្ឃដឹងច្បាស់តាមការនិមន្តរួចហើយ។ ដល់ពេលចេញដំណើរទៅត្រូវសូត្រថា កាយានុបស្សនា វេទនាបស្សនា ចិត្តានុបស្សនា ធម្មានុបស្សនា គឺសូត្រដើរចង្រ្កមរហូត ដល់មុខរាជវ័ត ទីដែលោគេដាក់សក្ការៈបូជា។ ដល់ទីរាជវ័ត គេនៅរស់តែគេធ្វើបុណ្យលៀងជីវិត គេវាល់អង្ករតាមចំនួនអាយុ មានប្រដាប់ផ្សេងៗគេដាក់កណ្តាលវាលឬតាមគល់ឈើថ មនុស្សក្រាបទទួរសំពត់ឱ្យព្រះសង្ឃទៅឆាកយកដោយសូត្របាលីថា ៖ កាយនុបស្សនា សតិបដ្ឋានា វេទនា នុបស្សនា សតិបដ្ឋាដនាចិត្តានុបស្សនា សតិបដ្ឋានា ធម្មានុបស្សនា សតិបដ្ឋានា ដើរចង្រ្កមទៅដល់ទ្វារឆាករួចឈររំពឹង សូត្រថា សុណាថអរិយា សូត្របីដង រួចចាប់ទាញយកសំពត់ឆាកដោយសូត្រ អនិច្ចា អចិរំ អាយុឧស្មា យថាទណ្ឌេន សព្វពុទ្ធា យថាវារវហា ភវតុ។ រួចមកទស្សបន្លុងដោយឈររំពឹងថា ឥមំ វត្ថំ អសាមិកំ មយ្ហំ (សូត្របីដង) រួចសូត្រ ទស្សបន្លុងថា ឥមំ បំសុកុលំ បាបុណាតិ (សូត្របីដង) រួចមកភត្តាដូចមុខ។ បៀបឈរ ឈរទស្សបន្លុងហើយត្រូវអង្គុយចុះ សូត្រ ឥមិនាច្រូចទឹក មុខដើរចង្រ្កមគប្បីកាន់ឈើច្រត់ និងកំសៀវទឹកមួយ។