អ្នកដែលប្រើប្រាស់ការស្រាវជ្រាវ Marketing មានដូចជា ៖
- ផលិតករនៃទំនិញអ្នកប្រើប្រាស់មិនបានយូរ អ្នកចំណាយដ៏ច្រើនបំផុតនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវ គឺជាផលិតករនៃទំនិញអ្នកប្រើប្រាស់មិនថិតថេរ ជាពិសេសរបស់ (ទំនិញវេចខ្ចប់) អ្នកផលិតគ្រឿងទេសដ៏ធំដូចជា Procter & Gamble Colgate Palmolive និង Kraft-General Foods ក្រុមហ៊ុនទាំងនេះចំណាយថវិកាសរុបយ៉ាងច្រើនទៅលើការស្រាវជ្រាវ Marketing ដែលផ្អែកទៅលើមូលដ្ឋានផ្សេងៗគឺ ៖
- ទី១ ប្រភេទគ្រឿងទេសជាច្រើនរាប់កោដិដុល្លា ដែលចំណាយទៅលើការស្រាវជ្រាវនេះ ។ ឧទាហរណ៍ ភាគហ៊ុនទីផ្សារមួយផ្លាស់ប្តូរ០,១ភាគរយនៅក្នុងការបង្ហាញទីផ្សារគ្រាប់ធុញ្ញជាតិត្រជាក់ច្រើនជាង $5លាន ចំពោះប្រាក់ចំណូល ។ ប្រាក់ដើមទុកចំណាយច្រើនទៅលើការស្រាវជ្រាវ និងក្រុមហ៊ុនទាំងនេះមានលទ្ធផលគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការចំណាយវា ។
- ទី២ ក្រុមហ៊ុនទាំងនេះមិនមានទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ជាមួយអតិថិជនចុងក្រោយ ។ ពីព្រោះពួកមធ្យោបាយតែមួយគត់សម្រាប់ពួកគេសិក្សាពីអតិថិជន ។
- ទី៣ ខួបនៃការទិញឆាប់ចំពោះអ្នកប្រើប្រាស់ទំនិញមិនថិតថេរនាំឲ្យក្រុមហ៊ុនមានស្រាវជ្រាវ ចំពោះការលក់មួយសប្តាហ៍ម្តងជាមូលដ្ឋាន ។ នេះមានអត្ថន័យក្រុមហ៊ុនចង់បានព័ត៌មានទីផ្សារមិនត្រឹមតែប្រចាំឆ្នាំឬប្រចាំត្រីមាសទេគឺត្រូវការសប្តាហ៍ផងដែរ ។
- ផលិតករនៃទំនិញអ្នកប្រើប្រាស់បានយូរ គឺជាអ្នកចំណាយធំទី២ទៅលើការស្រាវជ្រាវមាឃីធីងដូចជា ក្រុមហ៊ុន General Motor, Electronic, Compaq & Sony សុទ្ធតែបានចំណាយថវិការស្រាវជ្រាវយ៉ាងច្រើន ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដូចជាភាគរយនៃការលក់ ពួកគេមាននិន្នាការចំណាយតិចជាងផលិតករ ផលិតទំនិញមិនបានយូរ ។ មូលហេតុថា អ្នកផលិតនិងអ្នកប្រើប្រាស់បានយូរចំណាយទៅលើការស្រាវជ្រាវយ៉ាងសន្ធឹកសន្ធាប់ប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងការអនុវត្តន៍ផលិតផលប្រើមិនបានយូរទីផ្សារគឺធំទូលាយក្រុមហ៊ុនមិនបានធ្វើការទាក់ទងផ្ទាល់ជាមួយអតិថិជនចុងក្រោយរបស់ពួកគេ ។ មូលហេតុថាហេតុអ្វីផលិតទំនិញប្រើបានយូរចំណាយតិចជាងក្រុមហ៊ុនផលិតទំនិញសំបកវេចខ្ចប់ ដូចជាភាគរយនៃការលក់គឺថាទំនិញប្រើបានយូរមិនមានការផ្លាស់ប្តូរថ្លៃ និងសកម្មភាពផ្សព្វផ្សាយលក់ជារៀងរាល់សប្តាហ៍នោះទេ ដូច្នេះផលិតករនៃទំនិញប្រើប្រាស់បានយូរមិនត្រូវការព័ត៌មានជាញឹកញាប់ពេកទេ ។
- ផលិតករនៃផលិតផលពាណិជ្ជកម្ម ប្រភេទទម្រង់ដ៏ធំនៃការស្រាវជ្រាវម៉ាឃីធីងត្រូវបានគេហៅថា អាជីវកម្មចំពោះអាជីវកម្មដែលមានការពាក់ព័ន្ធទៅនឹងផលិតផលដែលអ្នកទិញ គឺជាក្រុមហ៊ុនដែលអង្គភាពមិនមែនជាបុគ្គលទេ ។ មួយភាគរយនៃការលក់នៃការស្រាវជ្រាវបានចំណាយដោយផលិតករ ទំនិញឧស្សាហកម្ម គឺប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងផលិតករទំនិញអ្នកប្រើប្រាស់ដែរ ។ ឧទាហរណ៍ ក្រុមហ៊ុនមានប្រាក់ចំណូលអប្បបរមា៥លានដុល្លាបានចំណាយប្រហែល១ភាគរយពីការលក់ទៅលើការស្រាវជ្រាវម៉ាឃីធីង ។
- ក្រុមហ៊ុនសេវាកម្ម នៅពេលដែលផ្នែកសេវាកម្មនៃសេដ្ឋកិច្ចអាមេរិកបានកើនឡើង វាក៏បានប្រើប្រាស់ការស្រាវជ្រាវ Marketing បានកើតឡើងផងដែរ ។ ក្រុមហ៊ុនសេវាកម្មមាននិន្នាការចំណាយតិចជាងក្រុមហ៊ុនផលិតកម្មទៅលើការស្រាវជ្រាវ Marketing ពីព្រោះក្រុមហ៊ុនសេវាកម្មមានទំហំតូចជាង ប៉ុន្តែក្រុមហ៊ុនសេវាកម្មទាំងនេះបានបង្ហាញអត្រាកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សទៅលើការស្រាវជ្រាវម៉ាឃីីធីងនេះ ។ គួរឲ្យកត់សម្គាល់ជាខ្លាំងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗ នេះមានកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សទៅលើការចំណាយការស្រាវជ្រាវម៉ាឃីធីងដោយស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុ ព្រោះតែការប្រកួតប្រជែងបានកើតឡើង ។ មានការកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សនៅក្នុងសកម្មភាពការស្រាវជ្រាវម៉ាឃីធីង ដោយការផ្តល់នូវការថែទាំសុខភាពដូចជា HMO and hospital (Elsesser, 1998) ។ គ្រប់ប្រភេទនៃក្រុមហ៊ុនសេវាកម្មទាំងនេះធ្វើការស្រាវជ្រាវ ដើម្បីវាស់វែងពីការបំពេញសេចក្តីត្រូវការរបស់អតិថិជនបន្ទាប់ពីផលិតផលមួយត្រូវបានទិញ ឬក៏ការបម្រើសេវាត្រូវបានផ្តល់ឲ្យ ។
- អង្គភាពមិនសំដៅប្រាក់ចំណេញ ការស្រាវជ្រាវ Marketing ដោយអង្គភាពមិនសំដៅប្រាក់ចំណេញត្រូវជាប់ចំណែកតូចមួយនៃអង្គភាពមិនសំដៅប្រាក់ចំណេញមានទំហំតូចគឺ ប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងក្រុមហ៊ុនអាជីវកម្មខ្នាតតូចដែលការស្រាវជ្រាវរបស់គេអាចធ្វើមិនមែនជាផ្លូវការ និងមិនចំណាយច្រើនទៀតផង ។
- អ្នកលក់រាយ គឺជាផ្នែកមួយនៃ Marketing ដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលដែលអ្នកបានដឹងថាវាបានចូលរួមក្នុងការស្រាវជ្រាវ Marketing តែបន្តិចបន្តួចនោះ ។ មាននិន្នាការកើនឡើងចំពោះក្រុមហ៊ុនដូចជា ប្រេងឥន្ទនៈ Shell, JC Penny និងភោជនីយដ្ឋាន McDonald’s ធ្វើការស្រាវជ្រាវផ្អែកលើការបំពេញសេចក្តីត្រូវការអតិថិជន ។ ថ្វីក្បិតជាទូទៅអ្នកលក់រាយមានការពឹងផ្អែកលើក្រុមហ៊ុនដ៏ទៃទៀត ឬក៏ការវិភាគ ការលក់ផ្នែកខាងក្នុងចំពោះតម្រូវការស្រាវជ្រាវរបស់ពួកគេ ពួកគេផ្អែកលើក្រុមហ៊ុនលក់ទិញដីធ្លីសម្រាប់ទិន្នន័យ អំពីទីតាំងផលិតករស្រាវជ្រាវទេលើផលតផលថ្មី និងការវិភាគលក់ដើម្បីប្រាប់ដល់ពួកគេ ថាតើគួរបន្តស្តុកទំនិញចាស់ដែរឬអត់ ។
- ភ្នាក់ងារផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ប្រសិទ្ធភាពការស្រាវជ្រាវត្រូវបានប្រើដើម្បីជ្រើសរើសការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មល្អបំផុតពីការផ្សេងៗ និងបន្ទាប់ពីការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មទាំងនេះបានរៀបចំឡើង គឺធ្វើការត្រួតពិនិត្យថា ប្រតិបត្តិ តើពួកគេធ្វើបានល្អត្រូវកម្រិតណាដែរ ។ ការស្រាវជ្រាវការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានត្រូវបានធ្វើឡើង ដើម្បីវាយតម្លៃគ្រឿងផ្សាយព័ត៌មានផ្សេងៗដែលសមនឹងបំណងការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មរបស់អតិថិជនដែលចង់បាន ។ ស្ទើរតែគ្រប់អ្នកផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម សូម្បីទ្រង់ទ្រាយធំក៏ទទួលទិន្នន័យនេះពីភ្នាក់ងារផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ព្រោះតែភ្នាក់ងារត្រូវការប្រភេទនៃព័ត៌មាននេះសម្រាប់គ្រប់អតិថិជនដែលពួកគេបានបម្រើ និងហេតុដូច្នេះហើយគឺជួលមនុស្សដែលមានជំនាញប្រភេទនៃការស្រាវជ្រាវនេះ ។
- ក្រុមហ៊ុនផ្សាយព័ត៌មាន (ទូរទស្សន៍ និងខ្សែកាប និងស្ថានីយ៍ ស្ថានីយ៍វិទ្យុ ទស្សនាវដ្តី កាសែត ។ល។) តែងតែការបង្កើតការសិក្សាទៅលើទស្សនិកជនផ្ទាល់របស់ពួកគេ និងជាសាធារណៈ ពួកគេប្រើប្រាស់ការសិក្សានេះនៅក្នុងមធ្យោបាយពីរផ្សេងគ្នា (១)គោលបំណងវាយតម្លៃម៉ាឃីីធីងផ្នែកខាងក្នុង (២) ឧបករណ៍លក់ដើម្បីបង្ហាញអំពីអ្នកផ្សាយពាណិជ្ជកម្មសក្តានុពលទៅលើប្រភេទស្សនិកជនដែលពួកគេនឹងទទួល ។ ក្រុមហ៊ុនផ្សាយព័ត៌មានបានចំណាយថវិការស្រាវជ្រាវម៉ាឃីធីងរបស់ពួកគេសម្រាប់គោលបំណងពេលក្រោយ ។ ដើម្បីកម្រិតព័ត៌មានដែលប្រមូលបានដោយគ្រឿងផ្សាយព័ត៌មានដែលមានទៀងទាត់អំពីចរិកលក្ខណៈទស្សនិកជនព័ត៌មាននេះអាចជួយបង្កើននូវប្រសិទ្ធភាពការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយអ្នកផ្សាយព័ត៌មាននីមួយៗ និងផ្តល់នូវទិន្នន័យដែលពេញចិត្តដល់ពួកគេផ្ទាល់ ។ ការប្រើប្រាស់ទិន្នន័យពីសេវាកម្មឯករាជ្យ ឬធ្វើការប្រៀបធៀបទិន្នន័យដែលទទួលបានពីគ្រឿងផ្សាយព័ត៌មានផ្សេងៗគ្នាជាច្រើនទៀតអាចជួយជំរុញ ឬបន្ថយនូវភាពលំអៀងនេះ ។
- ភ្នាក់ងាររដ្ឋាភិបាល ជាទូទៅមិនប្រើប្រាស់ការស្រាវជ្រាវសម្រាប់គោលបំណងម៉ាឃីធីងផ្ទាល់របស់ពួកគេទេ (លើកលែងតែការសិក្សាស្រាវជ្រាវវិស័យទេសចរណ៍) ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ភ្នាក់ងាររដ្ឋាភិបាលអាជាប្រភពដែលមានប្រយោជន៍នៃទិន្នន័យនៃការស្រាវជ្រាវម៉ាឃីធីង ។
