ក្រមព្រហ្មទណ្ឌថ្មី បែងចែកបទល្មើសជា ៣ប្រភេទ ទៅតាមកម្រិតទោស ។ បទឧក្រិដ្ឋ (មាត្រា ៤៦)
បទល្មើសមួយ ត្រូវចាត់ទុកជាបទឧក្រិដ្ឋ ប្រសិនបើបទល្មើសនោះអាចត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារលើសពី៥ឆ្នាំ ឬដាក់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត ។ ឧទាហរណ៍៖ បទឃាតកម្មគិតទុកជាមុន, បទឃាតកម្មដោយចេតនា, បទរំលោភសេពសន្ថវៈ, បទលួចដោយហិង្សា (ប្លន់) ។ល។
- បទមជ្ឈិម (មាត្រា ៤៧) បទល្មើសមួយត្រូវចាត់ទុកជាបទមជ្ឈិម ប្រសិនបើកម្រិតទោសជាប់ពន្ធនាគារអតិបរមាមានលើសពី៦ថ្ងៃ រហូតដល់ ៥ឆ្នាំ ។ ឧទាហរណ៍៖ បទមនុស្សឃាតដោយអចេតនា, បទលួច, បទឆបោក, បទបង្ករបួសស្នាមដោយអចេតនា ។ល។
- បទលហុ (មាត្រា ៤៨) បទល្មើសមួយ ត្រូវចាត់ទុកជាបទលហុ ប្រសិនបើកម្រិតទោសជាប់ពន្ធនាគារអតិបរមា រយៈពេលស្មើ ឬតិចជាង៦ថ្ងៃ ឬក៏ជាបទល្មើស ដែលមិនមានទោសជាប់ពន្ធនាគារសោះ គឺមានតែទោសពិន័យជាប្រាក់ ។ ឧទាហរណ៍ ៖ បទបរិហារកេរ្តិ៍, បទជេរប្រមាថជាសាធារណៈ, បទស្រវឹងជាក់ស្តែងនៅទីសាធារណៈ ។ល។