សំណួរ-ចម្លើយ ក្រមរដ្ឋប្បវេណី និងក្រមនីតិវិធីរដ្ឋប្បវេណី (ភាគ៤)

សំណួរ

១៦- តើអ្វីទៅជាការប្រាក់សមាស ?

១៧- តើអ្វីទៅជាលក្ខខណ្ឌ ?

១៨- តើលក្ខខណ្ឌមានប៉ុន្មានប្រភេទ ? អ្វីខ្លះ ?

១៩- តើអ្វីទៅជាអត្ថន័យនៃការកំណត់ពេល ?

២០- តើផលប្រយោជន៍នៃការកំណត់ពេលមានប៉ុន្មានប្រភេទ ? អ្វីខ្លះ ?

ចម្លើយ

១៦- ការប្រាក់សមាស គឺសំដៅលើការបន្ថែមការប្រាក់លើការប្រាក់ដែលបានបង្កើតរួចហើយ ក្នុងករណីកូនបំណុលមិនព្រមសងការប្រាក់នោះ (មាត្រា ៣១៩ នៃក្រមរដ្ឋប្បវេណី) ។ ដោយសារតែការប្រាក់សមាសបានបន្ថែមបន្ទុកចំពោះកូនបំណុល ការប្រាក់សមាសនេះអាចធ្វើបានលុះត្រាតែបំពេញលក្ខខណ្ឌកំណត់ ។ ការប្រាក់សមាសនេះអាចធ្វើទោបានតែក្នុងករណីដែលលក្ខខណ្ឌទាំង២ ខាងក្រោមត្រូវបានបំពេញ ។

• ទី១ មានការយឺតយ៉ាវ មិនបានបង់ការប្រាក់សម្រាប់រយៈពេលចាប់ពី១ ឆ្នាំឡើងទៅ ។
• ទី២ ម្ចាស់បំណុលបានដាស់តឿនឲ្យសង តែកូនបំណុលមិនព្រមសង (មាត្រា ៣១៩ នៃក្រមរដ្ឋប្បវេណី) ។ ប្រសិនបើលក្ខខណ្ឌទាំង២ខាងលើនេះត្រូវបានបំពេញ ម្ចាស់បំណុលអាចបញ្ជូលការប្រាក់ទៅក្នុងប្រាក់ដើម ដោយធ្វើការបង្ហាញឆន្ទៈទៅកូនបំណុល ។ ការព្រមព្រៀងរវាងម្ចាស់បំណុល និងកូនបំណុលក្នុងការបញ្ជូលការប្រាក់ទៅក្នុងប្រាក់ដើមលើសពីបញ្ញត្តិក្នុងមាត្រានេះ (ដូចជា ការព្រមព្រៀងក្នុងការបញ្ជូលការប្រាក់ទៅក្នុងប្រាក់ដើមជារៀងរាល់ខែជាដើម) ត្រូវទុកជាមោឃៈ ។

១៧- លក្ខខណ្ឌ គឺជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតឡើងនាពេលអនាគតហើយមិនទៀតទាត់ (កថាខណ្ឌទី២ នៃមាត្រា៣២៥ នៃក្រមរដ្ឋប្បវេណី) ។ ប្រសិនបើព្រឹត្តិការណ៍មួយប្រាកដជាកើតឡើង ព្រឹត្តិការណ៍នោះមិនអាចក្លាយជាលក្ខខណ្ឌទេ ។

១៨- លក្ខខណ្ឌមាន២ប្រភេទគឺ ៖

• លក្ខខណ្ឌបង្អង់ ការដាក់លក្ខខណ្ឌលើការបង្កើតអានុភាពនៃកិច្ចសន្យាគឺជាលក្ខខណ្ឌបង្អង់កាតព្វកិច្ច ឬសិទ្ធិ ។
• លក្ខខណ្ឌរំលាយ ការដាក់លក្ខខណ្ឌលើការរំលត់អានុភាពនៃកិច្ចសន្យា គឺជាលក្ខខណ្ឌរំលាយកាតព្វកិច្ច ឬសិទ្ធិ ។

១៩- ដែលហៅថាការកំណត់ពេល ខុសពីលក្ខខណ្ឌត្រង់ថា ការកំណត់ពេលជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលនឹងប្រាកដជាកើតឡើងនៅពេលអានាគត ។

២០- ផលប្រយោជន៍នៃការកំណត់ពេលមាន៣ប្រភេទគឺ ៖

• ការកំណត់ពេលជាប្រយោជន៍របស់កូនបំណុល
• ការកំណត់ពេលជាប្រយោជន៍របស់ម្ចាស់បំណុល
• ការកំណត់ពេលជាប្រយោជន៍របស់កូនបំណុលផង និងម្ចាស់បំណុលផង ។

តភាគ