មូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យមានកំហុសអក្ខរាវិរុទ្ធនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះគឺ៖
ក. ការសរសេរពាក្យខុសដោយសារស្មេរពុំស្គាល់ពីឬសរបស់ពាក្យនោះ
ឧទាហរណ៍ ៖
- រំលស់បំណុលៈ ត្រូវសរសេរបែបនេះព្រោះ រំលស់ ចេញពីពាក្យឬស លស់ មិនអាចសរសេរ រម្លោះ ឬ រំលោះ បែបនេះទេ ។
- ស្រឡះ ការសរសេរបែបនេះគឺមិនសមហេតុផលឡើយ ត្រូវសរសេរ ស្រលះ បែបនេះពីព្រោះ ស្រលះ ចេញពីឬស លះ កម្លាយជាមួយផ្នត់ដើម [-ស្រ]> ស្រលះ ។
ខ. ការសរសេរពាក្យខុសដោយសារស្មេរមិនស្គាល់ច្បាស់លាស់ទំនាញសូរ
ឧទាហរណ៍៖
- ត្រឡប់>ត្រឡប់ បែបនេះព្រោះគេយល់ថាព្យាង្គទីមួយត្រទាញព្យាង្គទីពីរ លប់ ឲ្យមានសូរ/ឡប់/ហេតុនេះហើយទើបគេសរសេរត្រលប់បែបនេះទៅ ។
គ. ការសរសេរពាក្យខុសដែលបណ្តាលមកពីការពុំយល់ច្បាស់ពីគោលការណ៍សម្រាយ និងតម្រួត
ឧទាហរណ៍៖
- ប៉ុននោះ ជំនួសពាក្យ ប៉ុណ្ណោះ ដោយគេយល់ថាដូចគ្នា ។ ការសរសេរប៉ុននោះតាមបែបរាតព្យាង្គគឺមិនត្រូវទេ ព្រោះវាជាពាក្យពីរផ្សេងគ្នា។
ឃ. ការសរសេរខុសអក្ខរាវិរុទ្ធពីព្រោះពុំស្គាល់ពីប្រភពដើម និងក្បួនដែលខ្មែរខ្ចីពីបរទេស
ឧទាហរណ៍៖
- ការវិវត្តន៍ ត្រូវសរសេរ ការវិវត្ត បែបនេះពីព្រោះវាចេញមកពីកិរិយាសព្ទ វិវត្ត ហើយខ្មែរយកនាមសព្ទជា វិវត្តនៈ មកប្រើ វិវត្តន៍
ង. ការសរសេរខុសអក្ខរាវិរុទ្ធដោយយើងពុំបានបង្កើតឲ្យមានលំនឹងវេយ្យាករណ៍
ឧទាហរណ៍៖
- ស៊ីម៉ង់ត៍ ( ខ្ចីពីបារាំង ) ត្រូវសរសេរមានត៍ពីព្រោះ T= ត ក្នុងភាសាខ្មែរ ។