រដ្ឋទាំងអស់មានប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងរដ្ឋបាលដាច់ដោយឡែកពីគ្នា រវាងមជ្ឈការ និង វិមជ្ឈការ
ក. មជ្ឈការ (អំណាចមជ្ឈិម ឬអំណាចកណ្តាល) ៖
- គ្មាននីតិបុគ្គល (បុគ្គល គឺជាក្រុមមនុស្ស)
- រាល់ការសម្រេច បញ្ជាទាំងអស់ចេញពីអំណាចកណ្តាលតែមួយគត់ គឺមនុស្សម្នាក់ដែលធំជាងគេ
- មានឋានន្តរស័ក្តិពីធំ ដល់តូច
- អង្គភាពមជ្ឈការដែលធំជាងគេ គឺរាជរដ្ឋាភិបាលមាន ៖
+ នាយករដ្ឋមន្ត្រី
+ ឩបនាយករដ្ឋមន្ត្រី
+ ទេសរដ្ឋមន្ត្រី
+ រដ្ឋមន្ត្រី
+ រដ្ឋលេខាធិការ
- នៅពេលសមាជិកមជ្ឈការណាម្នាក់ធ្វើខុសសមាជិកនោះត្រូវទទួលខុសត្រូវខ្លួនឯង
- មានរចនាសម្ព័ន្ធអំណាចតាមឋានានុក្រម
- នៅកម្ពុជាមជ្ឈការមាន សហមជ្ឈការ និងវិសហការមជ្ឈការ
- ទោះជាមជ្ឈការ សហមជ្ឈការ វិសហមជ្ឈការ ក៏អំណាចស្ថិតនៅលើថ្នាក់កណ្តាលដដែល
- ថ្នាក់លើបញ្ជា និងសម្រេចហើយមូលដ្ឋានជាអ្នកអនុវត្ត
- នៅក្នុងវិសហមជ្ឈការ គេប្រើពាក្យថា ចែករំលែក សិទ្ធិអំណាច ។
ខ. វិមជ្ឈការ (អំណាចមូលដ្ឋាន) ៖
- ជានីតិបុគ្គល
- ផ្ទេរសិទ្ធិអំណាចសម្រេចទៅថ្នាក់ក្រោម
- ផ្តល់សិទ្ធិអំណាចឱ្យសម្រេចដើម្បីប្រជាជន
- មានប្រជាជនចូលរួម
- ពុំមាននរណានៅលើទេ ព្រោះជាក្រុមមនុស្ស
- អង្គភាពមជ្ឈការធំជាងគេ គឺរដ្ឋហើយមានដូចជា
+ ក្រុមប្រឹក្សារាជធានី ខេត្ត
+ ក្រុមប្រឹក្សា ស្រុក ខណ្ឌ និងក្រុង
+ ក្រុមប្រឹក្សាឃុំ សង្កាត់
- នៅពេលដែលសមាជិកណាម្នាក់នៃវិមជ្ឈការធ្វើខុសរដ្ឋជាអ្នកប្តឹង និងដោះស្រាយ
- គ្មានរចនាសម្ព័ន្ធអំណាចតាមឋានានុក្រមទេ
- នៅប្រទេសកម្ពុជាវិមជ្ឈការមាន ៖ វិមជ្ឈការមុខងារ វិមជ្ឈការបច្ចេកទេស
- ក្រុមប្រឹក្សានីមួយៗ មិនក្រោមគ្នាទេ
- ការបង្កើតសិទ្ធិសម្រេចការបម្រើសេវាសាធារណៈទៅឱ្យជិតអ្នកប្រើប្រាស់
- នៅក្នុងវិមជ្ឈការ គេប្រើពាក្យថា ផ្ទេរសិទ្ធិអំណាច ។