គម្ពីរវេទ កើតឡើងប្រហែលតាំងពី ១៥០០ឆ្នាំមុនគ.ស ។
គម្ពីរវេទ មាន៣ហៅថា « ត្រៃវេទ » ឬ « វេទបី » រួមមានៈ
- ឬគ្វេទៈ ជាពាក្យឆន្ទៈពាក្យសម្រាប់សូត្រស្លុតី (សរសើរ ) អាទិទេព និងទេវៈផ្សេងៗផងសម្រាប់សូត្រសំបូងសំរូងអង្វរករអាទិទេព ។
- សាមគ្វេទៈ ជាពាក្យឆន្ទៈ ពាក្យកាព្យដែលសម្រាប់សូត្រ បន្ទន់ចិត្តទេវ
ៈអាទិទេពក្នុងពេលធ្វើពិធីបូជាទេវៈ ។
- យជុគ្វេទៈ ជាពាក្យកម្រងកែវសម្រាប់សូត្របួងសួងសុំអាទិទេព ទេវៈឲ្យចុះមកជួយដើម្បីឲ្យមានឬទ្ធិតេជះបារមី មានជោគជ័យនិងជាគម្ពីរចែកអំពីការធ្វើពលិកម្ម ។
- អថគ្វេទៈ ជាកម្ពីរចែកអំពី មន្តអាគមគាថាអូមអាមពូកែស័ក្តសិទ្ធិសម្រាប់សូត្របណ្តាញបំបាត់ឧបទ្រព ចង្រៃ ខ្មោចបិសាច អារក្ស អ្នកតាធ្មប់អាបជាដើមសម្រាប់សូត្រដាក់ស្នេហ៍ធ្វើឲ្យគេស្រឡាញ់ពេញចិត្ត មានសិរីសួស្តី មានស្នេហ៍មានឬសម្រាប់សូត្រធ្វើលំបាកវេទនាមាន ទុក្ខ ក្តៅ ក្រហលក្រហាយ វិនាសហិនហោចជាដើម ។