ខំទៅកូនមាសឪពុក

ពុក: បើទោះយើងក្រទ្រព្យមិនមាន
តែត្រូវខំរៀនណាកូនថ្លៃ
យកប៊ិកកាន់ចាប់ក្តីស្រមៃ
ជំនះដោយដៃយើងខំប្រឹង។

កូន: តែយើងក្រគេមើលងាយណាស់
កូននៅចាំច្បាស់ពាក្យទាំងហ្នឹង
ថាខោមិនខោរូបអ៊ីចឹង
រាងកាយជ្រោងឆ្អឹងកុំចង់ខ្ពស់។

ពុក: កូនអើយដឹងទេកើតជាមនុស្ស
ពួកគេទាំងនោះពិតគិតហួស
ដោយហេតុយើងក្រជាប់ជាឈ្មោះ
កុំទៅចង់ឈ្លោះនឹងគេអី។

តែក្រឱ្យក្រមានកិត្តនាម
កុំទៅបំពានអ្នកដទៃ
យើងក្រតែប្រាក់ណាកូនថ្លៃ
ប៉ុន្តែតម្លៃយើងក៏មាន។

កុំទៅខ្វាយខ្វល់ពាក្យឥតការ
គេចាំប្រហារព្រោះគេឃ្លាន
ទុកវាមួយឡែកចាត់ដាក់ទាន
ហើយត្រូវខំរៀនតទៅទៀត។

អត្ថបទពាក្យចួន: ខ្លឹមសារ-KlemSa