ភរម្យ ង៉ុយ “ ១៨៦៥ដល់១៩៣៦” ជីវប្រវត្តិ ៖
- កើតពី គ.ស ១៨៦៥ នៅឃុំកំបូល ស្រុកភ្នំពេញ ខេត្តកណ្តាល ។
- បិតានាម អ៊ុក ធ្វើជាមេឃុំ ងារជាចៅពញាធម្មធារា ។
- ចូលរៀននៅវត្តអង្គបឹងចក ក្នុងឃុំកំណើត ហើយបួសជាសាមណេរ ចាប់រៀនប្រែគម្ពីរបាលី ។
- អាយុ ២១ឆ្នាំ បួសជាភិក្ខុ ស្វែងរៀនប្រែបិដកជាច្រើនវត្តហើយរៀនវិបស្សនាកម្មដ្ឋានទៀត ។
- សឹកពីបួស ហើយធ្វើជាកសិករធម្មតា និងទទួលការអញ្ជើញពីអ្នកស្រុកឱ្យទៅទេសនា ដូចជាសង្ឃដែរ ។
- ចេះច្រៀងពិរោះ ប្រកបសាដៀវ កំប្លែងផងទូន្មានផង ដាស់តឿនកូនខ្មែរ អ្នកស្រុកខ្មែរផង ។
- បានច្រៀងឱ្យពួកស្រាវជ្រាវបារាំងស្តាប់ពេញចិត្ត ចំលងយកមកបោះពុម្ពបាន ៤ច្បាប់ហើយនាំទៅលេងឯស្រុកសៀម ។
- ទទួលអនិច្ចកម្មក្នុងខែមិគសិរ គ.ស ១៩៣៦ បានអាយុ៧១ឆ្នាំ ។
ស្នាដៃ ៖
- ច្បាប់ល្បើកថ្មី (គ.ស ១៩២២)
- ច្បាប់កេរកាលថ្មី (គ.ស ១៩២២)
- សេចក្តីរំលឹកដាស់តឿន
- ច្បាប់ទូន្មានជនប្រុសស្រី ។