សករាជនានាដែលប្រើនៅស្រុកខ្មែរមានអ្វីខ្លះ ?

ការសិក្សាវប្បធម៌ទូទៅមានគោលបំណងដូចជាៈ

ក. ចំណេះដឹង

• បណ្តុះស្មារតីឲ្យចេះថែរក្សាការពារវប្បធម៌ អរិយធម៌
• ដឹងប្រភពឬសគល់ វប្បធម៌រស់ជាតិខ្លួនច្បាស់លាស់
• បណ្តុះសីលធម៌ផ្លូវកាយ វាចា ចិត្ត
• ដឹងពីបញ្ហាជំនឿ សាសនា ទំនៀមទម្លាប់ ភាសា អក្សរសាស្រ្ត សិល្បៈ របស់ជាតិ
• ដឹងពីការរីកលូតលាស់របស់វប្បធម៌ អរិយធម៌

ខ. ចំណេះធ្វើ

• ផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌ អរិយាធម៌ ​របស់ជាតិឲ្យបានទូលំទូលាយ
• ចេះច្នៃប្រឌិតវប្បធម៌បរទេសដែលល្អមកជារបស់ជាតិខ្លួន​( ជាតូបនីយកម្ម )
• ផ្សារភ្ជាប់ចំណេះដឹងទូទៅស្តីពីវប្បធម៌ជាតិ អន្តរជាតិភ្ជាប់ទៅនឹងវិជ្ជាផ្សេងទៀតដើម្បីបើកទូលាយផ្នែកចំណេះដឹងទូទៅ
• លើកកម្ពស់ ថែរក្សាការពារកេរមរតកវប្បធម៌របស់ជាតិ

គ. ឥរិយាបថ

• ស្គាល់ពីកាតព្វកិច្ចច្បាស់លាស់
• ស្វ័យសិក្សាពេញមួយជីវីត ក្លាយជាពលរដ្ឋក្នុងសង្គមជាតិ
• មានមនសិការក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈការងារ
• ស្គាល់ព្រំដែនច្បាប់ និងសង្គម
• មានទំនួលខុសត្រូវចំពោះកាងារ
• លើកកម្ពស់សិទ្ធិមនុស្ស បរិស្ថានធម្មជាតិ​ កេរមតកដូនតា
• បង្កើតទំនាក់ទំនងល្អជាមួយជាតិ អន្តរជាតិ ។

ឃ. ចេះរស់នៅជាមួយអ្នកដទៃ

• ចេះរស់នៅជាមួយអ្នកដទៃ
• ចេះគោរពសិទ្ធិមនុស្ស លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ
• ចេះបង្កើតនូវមាគ៌ាវប្បធម៌សន្តិភាព
• ចេះរស់នៅជាពលរដ្ឋ មានសីលធម៌ គុណធម៌ ។

បុព្វហេតុនៃការបែងចែកនិកាយរបស់ព្រះពុទ្ធសាសនាៈ

          ក្រោយព្រះពុទ្ធចូលបរិនិព្វានបាន២០០ឆ្នាំ មានការប៉ះទង្គិចគ្នារវាងព្រហ្មញ្ញសាសនា និងពុទ្ធសាសនា ។ ពុទ្ធសាសនាមានវិន័យតឹងតែងដែលអ្នកសិក្សាបួសរៀនបានសម្រេចបំនងដោយកម្រ ។ ឯព្រហ្មញ្ញសាសនា វិញឃើញថាឆាប់បានដល់គោរពដៅជាង ។ ដោយមូលហេតុនេះគណៈសង្ឃខាងពុទ្ធសាសនាខ្លះបានបែងចេញពីពុទ្ធសាសនាហើយបានកែប្រែលទ្ធិឲ្យឆាប់បានសម្រេចត្រើយកុំឲ្យចាញ់មនុស្សបានច្រើនធ្វើឲ្យមនុស្សឆាប់បានសម្រេចច្រើនគ្នា ។

          មូលហេតុមួយទៀត គឺមានអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាខ្លះចង់ឲ្យអាទិទេពអង្គុយណាមួយនៅជួយគ្រប់គ្រងជានិច្ចចដូចជានៅក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនាដែរ ។ ដូចនេះហើយបានជាពុទ្ធសាសនាមហាយានតួអង្គព្រះពោធិសត្វនៅជួយគ្រប់គ្រង ឧទាហរណ៍ ដូចជាអវតាសលោកិស្វរៈឬ លោកេស្វរៈពោធិសត្វមញ្ខុស្រីជាដើម ។