គោលនយោបាយអព្យាក្រឹតគឹជាការសំដៅលើគោលនយោបាយការបរទេស ដំបូងដែលត្រូវបានកំណត់នៅក្នុងសេចក្តីសម្រេចចិត្តនៃសន្និសិទ្ធ សឺណែវ ឆ្នំា ១៩៥៤ តាមការទាមតាររបស់ប្រទេសចិនិងសហភាពសូវៀតដើម្បីបញ្ចៀសមិនឲ្យសហរដ្ឋអាមេរិចកសាងមូលដ្ឋានទ័ពរបស់ខ្លួននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ៕
ពណ៌នា ពីនយោបាយអព្យាក្រឹតក្នុងរបបសង្គមរាស្រ្តនិយម ( ១៩៥៣. ១៩៧០ )៖
មូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យកម្ពុជាអនុវត្តនយោបាយអព្យាក្រឹត
- អនុវត្តតាមសេចក្តីសម្រេចរបស់សន្និសិទ ក្រុងសឺណេវឆ្នាំ១៩៥៤ ដែលស្នើរដោយសូរវៀយនិងចិន
- កម្ពុជាចង់រួមរស់ដោយសន្តិភាពជាមួយបណ្តាប្រទេសនានាលើពិភពលោកជាពិសេសប្រទេសជិតខាង ។
ដើម្បីពង្រឹងនយោបាយអព្យាក្រឹតរបបសង្គមរាស្រ្តនិយមបានៈ
- ១៨មិនា ១៩៥៤ ក្នុងដំណើរទស្សនៈកិច្ចនៅឥណ្ឌា សម្តេចនរោត្តមសីហនុបានចុះហត្ថលេខាជាមួយលោកនេះលើសេចក្តីប្រកាសរួមមួយគឹការរួមរស់ជាមួយគ្នាដោយសន្តិភាព
- ១៨.២៤ មេសា ១៩៥៥ ក្នុងសន្និសីទកកំពូលនៃប្រជាជាតិអាស៊ីអាហ្រ្វិកជាទីក្រុងបានឌុង ព្រះអង្គបានប្រកាសពីគោលនយោបាយអព្យាក្រឹតនិងបានរូមរស់ជាមួយគ្នាដោយសន្តិភាព
- ១៤ធ្នូ ១៩៥៥ ក្នុងពេលដែលកម្ពុជាចូលជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិកម្ពុជាបានប្រកាសពីមាគ៌ានយោបាយអព្យាក្រឹត
- ១៩៥៦ នៅទីក្រុងប៊ីយូនី ព្រះអង្គចុះហត្ថលេខាលលធម្មនុញ្ញនៃចលនាមិនចូលបក្សសម្ព័័ន្ធ ។