ជីវភាពរស់នៅរបស់អ្នកស្រុកនគរភ្នំនិងចេនាឡាខុសគ្នាដូចជា ៖
ជីវភាពរស់នៅរបស់អ្នកស្រុកនគរភ្នំ ៖
- ប្រជារាស្រ្ដរស់នៅប្រមូលផ្ដុំគ្នាជាភូមិ មានផ្ទះពី ៥០ ទៅ ៦០ ខ្ទង សង់ផុតពីដី
- នៅមុខភូមិមានស្រះទឹកមួយប្រើរួមគ្នា
- អ្នកស្រុកនគរភ្នំមានសម្បុរខ្មៅស្រអែម កម្ពស់មធ្យម ១.៦២ ម៉ែត្រ សក់រួចអង្គារដី ពាក់ក្រវិលទាំងប្រុសទាំងស្រី
- អ្នកក្រស្លៀកចងក្បិចលែងខ្លួនទទេ ( ប្រុស ) បើស្រីស្លៀកចោមពុង
- ពួកគេដើរជើងទទេ
- ផ្ទះគ្មានសម្ភារៈតុបតែង
- អ្នកមានស្លៀកសំពត់សារបាប់ ( ចរបាប់ ) ពាក់ស្បែកជើង ផ្ទះមានគ្រឿងតុបតែងលំអ
- ព្រះរាជាគង់ក្នុងវាំងសង់ពីឈើពីរជាន់ មានរបងព័ន្ធជុំវិញ ប្រើប្រាស់របស់របរធ្វើពីមាស និង ប្រាក់ ។ ព្រះអង្គយានទៅណាម្ដងៗគង់លើគ្រែស្នែង ឬ លើដំរីមានក្បួនហែហមផង
- ព្រះរាជានគរភ្នំមានសិទ្ធិអំណាចគ្រប់យ៉ាងដូចជា មេសាសនា មេទ័ព អ្នកគ្រប់គ្រង និងតុលាការ ។ ព្រះរាជាធ្វើសវនាររាល់ ៧ ថ្ងៃម្ដង
- ព្រះរាជានិងនាម៉ឹនមន្ដ្រី គោរពសាសនាព្រាណ្មណ៍គណៈឥសូរ វិស្ណុ និង ហរិហរៈ រីឯប្រជារាស្រ្ដគោរពព្រះពុទ្ធសាសនា ហីនយាន គោរពដូនតាបុព្វបុរសនិងអារុក្ខអារក្សអ្នកតា
- ចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ អ្នកស្រុកនគរភ្នំបើកសិទ្ធិឪ្យកូនប្រុសស្រីរើសគូស្រករដោយខ្លួនឯង
- ពិធីរំលាយសពមានបួនបែបគឺ កប់ ដុត (បូជា ) ចោលក្នុងព្រៃ និង ក្នុងទឹក ។ បើមានសមាជិកក្នុងគ្រួសារស្លាប់ ញាតិនៃសពត្រូវកោរសក់ កោរពុកមាត់ ពុកចង្កា និង កាន់ទុក្ខ ។
ជីវភាពរស់នៅរបស់អ្នកស្រុកចេនឡា
- អ្នកស្រុកចេនឡាមានមាឌតូច សម្បុរស្រអែមទាំងប្រុសទាំងស្រីនិយមបួងសក់និងពាក់រយ៉ា
- ពួកគេមានគំនិតរវាងវៃរហ័សរហួនណាស់ តែមានចិត្តឆេវឆាវបន្ដិច
- រៀងរាល់ថ្ងៃ ពួកគេដុសធ្មេញនឹងសំបកឈើម្យ៉ាង រួចអាចគម្ពីរ ឬ សុត្រធម៌
- ចំពោះការរើសគូស្រករមិនដុចអ្នកស្រុកនគរភ្នំទេ កូនកំលោះទៅស្ដីដណ្ដឹងកូនក្រមុំ ពេលរៀបការរួចឪពុកម្ដាយកូនស្រីកូនប្រុសចែកទ្រព្យសម្បត្តិតាមធនធាន ដែលគេឪ្យទៅគ្រួសារថ្មីរួចបែកផ្ទះរស់នៅដោយឡែក
- ពិធីបុណ្យសពកូនទាំងអស់នៃសពត្រូវកោរសក់ អត់បាយប្រាំពីរថ្ងៃស្រែកយំខ្លាំងៗ ។ ការសដង្ហែសពមានគ្រួសារសព ញាតិមិត្ត បព្វជិត និងមានភ្លេងប្រគំកំដរផង ។ គេបូរជាសសពនិងឈើក្រអូប រើសធាតុដាក់កោដ្ឋដី ប្រាក់ឬមាសតាមឋានៈគ្រួសារមានធនធាន ឬ ក្រីក្រ ។
